Vanmorgen lekker uitslapen (voor ons dan, de kids vinden het veel te vroeg) en een lekker ontbijt in het Avalon genuttigd. Daarna terug naar de kamer om de laatste spullen te pakken voordat we vertrekken. We besluiten om nog een keer naar Bayside te gaan, dit is vlak bij de Port of Miami en hier is genoeg te winkelen en te eten. Vreemd maar parkeren op maandag is veel goedkoper als parkeren op zondag.
Het is dan ook veel rustiger nu. Als lunch nog even snel een Cuban en een Miami sandwich. Is natuurlijk weer veel te veel en we nemen het eea dan ook mee in een doggy-back.
Ondertussen is het half twee en mogen we richting de boot, we hebben er allemaal enorm veel zin in ook al hebben we geen idee wat ons te wachten staat.
Aangezien we er al vlak bij zijn rijden we 10 minuutjes later het terrein op en zien het schip al liggen, het begint nu toch wel erg te kriebelen hoor;)
Nadat we de bagage uit de auto hebben gehaald en aan een kruier hebben meegegeven gaan we de auto parkeren in de garage. Hier halen we de handbagage er uit en laten we een koffer met vuile was en een handbagage met breekbare spullen (lees HardRock glazen) in de auto achter.Aangekomen bij de terminal loopt alles best wel soepel totdat we voor ons een groep van 6 voor ons hebben waarbij het eea niet goed gaat. Aangezien je een rij krijgt aangewezen kunnen we niet van rij wisselen en zo staan we dus bijna een half uur te wachten (beetje jammer). Maar uiteindelijk zijn we aan de beurt en bij ons loopt het allemaal wat soepeler en redelijk snel kunnen we richting boot.
Voordat je de boot op mag wordt je boordpas gescand en dit gaf bij Max enige problemen. Zijn pas bleek niet in orde en hij moest terug naar een balie om een nieuwe pas te halen. Na een 10 minuten wachten kwam hij weer terug en bleek het probleem niet te zijn opgelost maar moest hij zijn paspoort nog een keer laten zien. Eindelijk, we mochten de boot op!!! En wat je dan ziet is ongelooflijk, een groete hal, trappen, liften, mensen die je ontvangen etc...etc...we keken onze ogen uit.
Eerst maar even naar de stateroom (cabin) , de handbagage lozen en kijken of alles inorde is. Oke het is niet groot maar voor die paar dagen is het prima te doen.
In de stateroom hadden we weer honger gekregen en wilden we de Cuban en Miami sandwich even afronden. Helaas, deze lagen nog in de auto.
Onze fantasie hoe deze broodjes na 5 dagen eruit moeten gaan zien in een auto bij gemiddeld meer dan 30 graden ging vrij ver. Ga ik hier niet vermelden.
Nu de boot verkennen, we lopen langs van alles en zien dat het ons aan niets ontbreekt op de boot. Op een gegeven moment hadden we heet wel gezien en wilden de jongens graag een plons in het zwembad nemen. Prima, dan duiken wij de bar in voor een drankje, maar eerst nog even aantreden aan deck voor de safety training. Oftewel wat te doen als het alarm gaat.
Dan de kids natuurlijk direct naar de pool en wij naar de bar. Na een half uur kwamen de kids ook naar de bar met de mededeling dat ze ons al een tijd aan het zoeken waren. Onbegrijpelijk, ze moeten nu toch wel weten dat we direct de bar induiken?
Maar ze vertelde ook dat de koffer met zwemkleding nog in de auto stond. We hadden per abuis de koffer met breekbare spullen mee genomen.
Altijd handig, een paar hardrock glazen op een boot. :-(
Gelukkig had iedereen nog extra zwemkleding in de koffer. Maar dat was meer geluk dan wijsheid.
Nadat we allemaal een drankje hebben gedronken in de bar zijn we naar de balie gegaan om de excursies en activiteiten die we op de eilanden willen gaan doen te boeken. De creditcard doet het nog, maar we hoorden alleen maaar ketjing, ketejing (w'ere broke, sponsoring welcome). Daarna naar de hut om te kijken of de koffers er al zijn, op die van Max na staan ze er allemaal. Eerst maar eten voordat we gaan melden dat we bagage missen.
Het eten is perfect, de bediening is top, je voelt je echt bijzonder, ze doen alles voor je, Helemaal te gek, dit kan snel wennen;) Na het eten blijkt Max zijn koffer er nog niet te zijn en gaan we dat even melden. Hij blijkt achter de balie te staan, omdat het wikkel eraf was geraakt wisten ze niet waar ze hem moesten bezorgen. Gelukkig terecht, onze MINI vakantie is begonnen.
In ieder geval bleef het na een aantal cocktails een lekkere start van de cruise en konden we er best wel om lachen.
's Avonds in het donker zagen we overal onweer om ons heen. Gelukkig bleef het allemaal op grote afstand maar het is wel bijzonder om te zien.
Oh wat hebben wij om deze dag gelachen!! Eerst die broodjes en daarna die zwemkleding...hahahaha. ook kregen we wel gelijk een flinke dosis heimwee. Verschillende van ons riepen gelijk dat we weer terug wilden. Het is zo'n heerlijke tijd aan boord. Fijn dat het bij jullie moet anders is.
BeantwoordenVerwijderenSorry maar ik moest erg lachen om deze kofferruil, daar zit je dan met je glazen in je onderbroek!
BeantwoordenVerwijderenEn dan helemaal als je niet kan voorstellen wat voor "lekkere luchten" er in je auto zullen hangen bij terug komst...ik lees snel verder ;-)