Vandaag gaat het dan toch echt gebeuren; we gaan terug naar Nederland:(
We hebben er allemaal weinig zin in en de vakantie is omgevlogen, we hebben helemaal niet het idee dat we een maand onderweg zijn.
Vanmorgen lekker uitgeslapen, want we hadden een late check-out geregeld, dus we hoefde pas om 12.30u het hotel uit. Wel zo handig als je pas om 21.30u gaat vliegen.
Even wat sultana's en evergreen als ontbijt genuttigd en aan de gang. De jongens konden wat ons betreft het dak op en zijn dus ook lekker gaan zwemmen;)
Wij aan de gang met de koffers en de weegschaal, wat een gedoe zeg. Maar uiteindelijk is het ons gelukt en waren alle koffers gepakt en goed op gewicht.
Ondertussen was het half 12 en waren de jongens ook al klaar met de zwempartij. Dus allemaal nog ff snel douchen en gaan met die banaan.
We hadden besloten om nog even langs de Dolphin Mall te gaan, aangezien we voldoende tijd hebben en deze op in de buurt van het vliegveld ligt.
Daar aangekomen hebben we eerst maar even wat gegeten, want op die koeken kunnen pubers niet leven;)
Daarna tot half 5 door de Dolphin Mall gelopen en oh wat heb ik een spijt dat we hier niet eerder naartoe zijn gegaan.
Ik bleef shoppen, maarja met je koffers al gepakt is dat niet echt handig. Redmer zei dat we onze oogkleppen maar op moesten zetten en richting de auto moesten lopen. Ondertussen hadden we toch al aardig wat ingeslagen; Twan een paar schoenen (de oude hebben we maar achtergelaten), t-shirts en lange broeken, Max, Chris en ik allemaal een (dik) vest van Tommy (die doen we dan maar aan) en nog een paar dingen.
In de auto overal de prijskaartjes vanaf gehaald en bij Alamo een koffer open en alle aankopen (behalve de vesten) erin gedaan. Zie je wel past makkelijk;)
Op naar de incheck balie. daar aangekomen werden we vriendelijk geholpen met het uitprinten van de tickets en konden we de koffers afleveren.
Koffer 1; 24 kilo, oeps iets te veel maar de rest is goed zei ik, dus voor èèn keer mocht deze door.
Koffer 2; 21 kilo, zie je deze is goed (deze is dan ook een stuk kleiner dan de vorige en zat bomvol.
Koffer3; (ook kleiner) 22 kilo, Tada we gaan goed!!!!
Koffer 4; 23 kilo, pff precies.
De laatste en vijfde koffer; 24,5 kilo (dit was ook de koffer waar de laatste inkopen bij waren gedaan) oeps te zwaar. Hij mocht onder geen beding door.
Dus ik de koffer opengemaakt, de 4 shirtjes en 2 broeken van Twan er uitgehaald, koffer dicht en weer op de weegschaal. Tada 23 kilo en daar stond ik dan met een handjevol kleren.
De mevrouw achter de balie keek naar mij, toen naar wat ik in mijn handen had en zei: stop het er maar weer bij. De koffer mocht door met een gewicht van 24,5 kilo, Thank you!!
Eenmaal door de douane maar weer een eettent opgezocht en op ons gemak een tijdje gezeten en wat rond gekeken.
Rond 20.45 konden we boarden en netjes op tijd gingen we de lucht in.
Allemaal weer lekker een filmpje gekeken, wat gegeten, film afgekeken en dan maar een poging doen om te gaan slapen.
Ik had er een hard hoofd in, want het lukt mij bijna nooit om in een vliegtuig te slapen.
Nou sinds vandaag is daar dus verandering in gekomen. Op een gegeven moment werd ik door Redmer wakker gemaakt dat mijn ontbijt er aan kwam en dat we over anderhalf uur gingen landen. Super, ik heb gewoon de hele vlucht geslapen!! Chris ook, Max en Twan allebei een uurtje en Redmer heeft maar drie films gekeken;)
Een half uurtje eerder geland, altijd goed! De koffers hadden we ook vrij snel, de auto starte ook gewoon, dus alles bij elkaar waren we rond 13.30u thuis.
zondag 31 juli 2011
zaterdag 30 juli 2011
29. Miami Beach
Vandaag staat er niets in de planning.
We hebben dan ook lekker de hele dag op het strand gelegen. Het was heel mooi weer en dus goed te doen.
's Avonds nog even het dak op voor een verfrissende duik.
Morgen naar huis, dus alvast de koffers een beetje inpakken.
Man wat zijn die dagen voorbij gevlogen.
We hebben dan ook lekker de hele dag op het strand gelegen. Het was heel mooi weer en dus goed te doen.
's Avonds nog even het dak op voor een verfrissende duik.
Morgen naar huis, dus alvast de koffers een beetje inpakken.
Man wat zijn die dagen voorbij gevlogen.
vrijdag 29 juli 2011
28. Cruise dag 5, terug in Miami
Om 7 uur was de boot weer terug in Miami en zat de reis erop. Uiteindelijk is 4 dagen wel voldoende op zo'n boot maar het is zeker voor een herhaling vatbaar.
We hebben begrepen dat wij op de kleinste boot zaten. Ben wel benieuwd hoe dan een grote boot moet zijn.
Het uitchecken en ophalen van de bagage ging allemaal vrij soepel. Op naar de auto met de Cuban en Miami Sandwich van 5 dagen oud bij meer dan 30 graden.
Bij de auto waren we al blij dat er geen zwerm vliegen om heen hing. Toen de deur open ging kwam er wel een misselijk makende lucht naar buiten.
We hadden het ontbijt overgeslagen en dan is die lucht best wel zwaar op je nuchtere maag.
Snel de auto starten, fan aan, ramen en deuren open en laat maar even luchten. Toen de lucht er een beetje uit was zijn we gaan rijden, met de ramen open, naar ons volgende Hotel, het Marriot. Eerst nog even langs een Subway.
Het volgende hotel was een uitdaging. Het eerste probleem was dat er geen adres stond in de bevestiging van Expedia. Dus dan maar op hotelnaam zoeken. Truttrut kon ons niet helpen. Dan maar via de iphone, deze bracht ons naar een Marriot op Ocean drive. Dat klopte volgens ons want we hadden geboekt op Ocean drive.
Bij aankomst kon men ons niet vinden op de incheck lijst en werden we naar de volgende gestuurd. Hier verwees men ons naar een andere Marriott op Ocean drive. Toen we hier kwamen herkende we deze van het boeken, het zag er allemaal groot en mooi uit, lekker aan het strand.
Bij de balie echter grote paniek. Met de boeking in de hand kon men ons hier ook niet vinden. Maar het staat er toch echt.....
Na een half uur zag een andere medewerker de oorzaak. We stonden bij het "Courtyard by Marriott Miami Beach Ocean point" maar we hadden geboekt in "Courtyard by Marriott Miami Beach-South". (kunnen ze geen korte namen bedenken?)
Dat was het 2e hotel waar we zijn geweest! Dus wij terug naar de andere Marriott, nu met boekingsnummer, en idd hier hadden we onze kamer geboekt.
Waar het fout is gegaan bij het boeken weten we niet. We dachten allebeid dat we op Ocean Drive hadden geboekt.
Dit hotel ziet er qua ligging en sfeer een stuk minder uit. Maar toen we eenmaal op onze kamer zaten was eigenlijk alles wel dik in orde. Een zwembad op het dak is ook leuk....
We zaten niet aan het strand maar 2 blokken er vanaf, ook goed te doen.
Het was hier wel gezellig druk maar niet zo chaotisch druk als bij ons vorige hotel.
We waren te vroeg om in te checken daarom eerst nog maar even rondrijden.
Op naar Coral Gabels, eerst even shoppen en daarna lekker zwemmen in de Venetian Pool.
Toen we bij de pool aan kwamen bleek deze idd heel mooi te zijn maar ook heel vol.
Dus terug naar het hotel, (we weten de weg). De kamer was nu wel klaar. De kids konden het dak op en wij naar de Cubaanse bar op de hoek.
We hebben begrepen dat wij op de kleinste boot zaten. Ben wel benieuwd hoe dan een grote boot moet zijn.
Het uitchecken en ophalen van de bagage ging allemaal vrij soepel. Op naar de auto met de Cuban en Miami Sandwich van 5 dagen oud bij meer dan 30 graden.
Bij de auto waren we al blij dat er geen zwerm vliegen om heen hing. Toen de deur open ging kwam er wel een misselijk makende lucht naar buiten.
We hadden het ontbijt overgeslagen en dan is die lucht best wel zwaar op je nuchtere maag.
Snel de auto starten, fan aan, ramen en deuren open en laat maar even luchten. Toen de lucht er een beetje uit was zijn we gaan rijden, met de ramen open, naar ons volgende Hotel, het Marriot. Eerst nog even langs een Subway.
Het volgende hotel was een uitdaging. Het eerste probleem was dat er geen adres stond in de bevestiging van Expedia. Dus dan maar op hotelnaam zoeken. Truttrut kon ons niet helpen. Dan maar via de iphone, deze bracht ons naar een Marriot op Ocean drive. Dat klopte volgens ons want we hadden geboekt op Ocean drive.
Bij aankomst kon men ons niet vinden op de incheck lijst en werden we naar de volgende gestuurd. Hier verwees men ons naar een andere Marriott op Ocean drive. Toen we hier kwamen herkende we deze van het boeken, het zag er allemaal groot en mooi uit, lekker aan het strand.
Bij de balie echter grote paniek. Met de boeking in de hand kon men ons hier ook niet vinden. Maar het staat er toch echt.....
Na een half uur zag een andere medewerker de oorzaak. We stonden bij het "Courtyard by Marriott Miami Beach Ocean point" maar we hadden geboekt in "Courtyard by Marriott Miami Beach-South". (kunnen ze geen korte namen bedenken?)
Dat was het 2e hotel waar we zijn geweest! Dus wij terug naar de andere Marriott, nu met boekingsnummer, en idd hier hadden we onze kamer geboekt.
Waar het fout is gegaan bij het boeken weten we niet. We dachten allebeid dat we op Ocean Drive hadden geboekt.
Dit hotel ziet er qua ligging en sfeer een stuk minder uit. Maar toen we eenmaal op onze kamer zaten was eigenlijk alles wel dik in orde. Een zwembad op het dak is ook leuk....
We zaten niet aan het strand maar 2 blokken er vanaf, ook goed te doen.
Het was hier wel gezellig druk maar niet zo chaotisch druk als bij ons vorige hotel.
We waren te vroeg om in te checken daarom eerst nog maar even rondrijden.
Op naar Coral Gabels, eerst even shoppen en daarna lekker zwemmen in de Venetian Pool.
Toen we bij de pool aan kwamen bleek deze idd heel mooi te zijn maar ook heel vol.
Dus terug naar het hotel, (we weten de weg). De kamer was nu wel klaar. De kids konden het dak op en wij naar de Cubaanse bar op de hoek.
donderdag 28 juli 2011
27. Cruise dag 4, Key-west
Omdat we Amerika uit zijn geweest wil de douane alle buitenlanders (green-aliens zoals de kapitein omriep) opnieuw controleren. Dus we moeten vandaag om 10:00 voor een theater zaal verzamelen. Gisteravond van de vrouw van de kapitein gehoord dat hier altijd lange wachtrijen ontstaan.
We moesten dus vroeg op om te ontbijten en daarna in de rij te gaan staan. Gelukkig stonden we bijna vooraan.
Het was een echte schets vertoning. Een enorme rij met enkel de niet Amerikanen, moest langs 1 vrouw die alle paspoorten ging controleren met een gezellig praatje. Ze zat dan ook voor het podium op een kruk.
Na dit stukje theater mochten we Key-West op.
We kozen voor de toeristische rondrit in een hopon-hopoff bus. Zo konden we alle belangrijke punten in een snel tempo zien.
We zijn uitgestapt bij het most-southern-point voor een foto. Helaas had iedereen dit idee en stond er een rij. Wij zijn gewoon twee meter voor de steen gaan staan en konden zo de rij overslaan. Degene die direct naast de steen staat photoshoppen we wel weg.
Dit meest zuiderlijke punt van de VS zou een 90 mile vanaf Cuba moeten liggen. Dat staat echt op iedere souvenir. Dit klopt echter niet. De steen ligt op 85 mile en er is nog een zuiderlijkere gelegen punt. Dit is echter van het leger.
Ik zou zeggen: aanpassen die souveniers en straatnamen.
Het was vrij warm deze dag en daarom zijn we gevlucht naar Margarittaville om iets te eten en drinken.
Na nog meer rond gekeken te hebben konden we het Hard Rock cafe natuurlijk niet overslaan.
Terug op de boot nog even lekker zwemmen.
We moesten dus vroeg op om te ontbijten en daarna in de rij te gaan staan. Gelukkig stonden we bijna vooraan.
Het was een echte schets vertoning. Een enorme rij met enkel de niet Amerikanen, moest langs 1 vrouw die alle paspoorten ging controleren met een gezellig praatje. Ze zat dan ook voor het podium op een kruk.
Na dit stukje theater mochten we Key-West op.
We kozen voor de toeristische rondrit in een hopon-hopoff bus. Zo konden we alle belangrijke punten in een snel tempo zien.
We zijn uitgestapt bij het most-southern-point voor een foto. Helaas had iedereen dit idee en stond er een rij. Wij zijn gewoon twee meter voor de steen gaan staan en konden zo de rij overslaan. Degene die direct naast de steen staat photoshoppen we wel weg.
Dit meest zuiderlijke punt van de VS zou een 90 mile vanaf Cuba moeten liggen. Dat staat echt op iedere souvenir. Dit klopt echter niet. De steen ligt op 85 mile en er is nog een zuiderlijkere gelegen punt. Dit is echter van het leger.
Ik zou zeggen: aanpassen die souveniers en straatnamen.
Het was vrij warm deze dag en daarom zijn we gevlucht naar Margarittaville om iets te eten en drinken.
Na nog meer rond gekeken te hebben konden we het Hard Rock cafe natuurlijk niet overslaan.
Terug op de boot nog even lekker zwemmen.
woensdag 27 juli 2011
26. Cruise dag 3, Bahama's, Cococay
Vandaag moesten Redmer en ik echt heel vroeg ons bed uit, we moesten ons om 07.45u melden want we gaan duiken. De jongens kunnen lekker uitslapen en komen we na het duiken weer ophalen (ze mogen niet zonder ons van boord).
Het Cruiseschip kan niet aanleggen bij CocoCay dus worden we met een bootje (een tender) overgevaren naar het eiland. het blijkt dat het duikgroepje maar uit 6 personen bestaat plus de instructor, lekker klein groepje dus. Nadat iedereen de juiste materialen heeft krijgen we nog een breefing voordat we te water gaan.
We gaan duiken bij een rif voor het eiland en worden daar hangend in een soort banaan (zo een als gebruikt bij wintersport) achter een jetski heen gebracht (op zich al een attractie). Als iedereen aanwezig is dalen we af en begint onze duiktocht van ongeveer drie kwartier. We hebben lekker gedoken, maar ook deze keer was het niet echt bijzonder wat we onder water hebben gezien, zijn we dan echt zo verwend???We moesten toen snel terug naar de boot om de kids op te halen. Ze mogen niet zelf de boot af. De tender terug was vrijwel leeg. Terug op de boot stond er al een enorme rij te wachten om het eiland op te gaan.
Daarna weer naar het eiland naar onze cabanettes. Kleine strandkoepels met 2 stoelen.
De kids mochten op een grote waterglijbaan en ook op een aantal opblaasapparaten op zee. Hier hebben ze zich prima vermaakt.
Bij de cabanettes hadden we ook watermatjes waar we goed gebruik van hebben gemaakt. Dit is dan ook de eerste dag dat wij allemaal een beetje verbrand zijn.
Bij de cabanettes hadden we ook onze eigen bar, buffet met bbq. Helemaal goed.......
We hadden een uitnodiging ontvangen van de 1e stuurman voor een Hollandse borrel. Er bleken in totaal 40 Nederlanders op de boot te zitten. Tijdens deze borrel kregen we de traditionele Hollandse hapjes, bitterballen, kaas, worst, etc. Alleen werd het dan weer wel in een Amerikaans tempo geserveerd.
Het was al met al best wel gezellig.
Daarna natuurlijk weer even een diner, beetje drinken, stukje show en dan naar bed.
Eind van de middag terug naar de boot om nog even lekker te eten, te drinken en te zwemmen.
Het Cruiseschip kan niet aanleggen bij CocoCay dus worden we met een bootje (een tender) overgevaren naar het eiland. het blijkt dat het duikgroepje maar uit 6 personen bestaat plus de instructor, lekker klein groepje dus. Nadat iedereen de juiste materialen heeft krijgen we nog een breefing voordat we te water gaan.
We gaan duiken bij een rif voor het eiland en worden daar hangend in een soort banaan (zo een als gebruikt bij wintersport) achter een jetski heen gebracht (op zich al een attractie). Als iedereen aanwezig is dalen we af en begint onze duiktocht van ongeveer drie kwartier. We hebben lekker gedoken, maar ook deze keer was het niet echt bijzonder wat we onder water hebben gezien, zijn we dan echt zo verwend???We moesten toen snel terug naar de boot om de kids op te halen. Ze mogen niet zelf de boot af. De tender terug was vrijwel leeg. Terug op de boot stond er al een enorme rij te wachten om het eiland op te gaan.
Daarna weer naar het eiland naar onze cabanettes. Kleine strandkoepels met 2 stoelen.
De kids mochten op een grote waterglijbaan en ook op een aantal opblaasapparaten op zee. Hier hebben ze zich prima vermaakt.
Bij de cabanettes hadden we ook watermatjes waar we goed gebruik van hebben gemaakt. Dit is dan ook de eerste dag dat wij allemaal een beetje verbrand zijn.
Bij de cabanettes hadden we ook onze eigen bar, buffet met bbq. Helemaal goed.......
We hadden een uitnodiging ontvangen van de 1e stuurman voor een Hollandse borrel. Er bleken in totaal 40 Nederlanders op de boot te zitten. Tijdens deze borrel kregen we de traditionele Hollandse hapjes, bitterballen, kaas, worst, etc. Alleen werd het dan weer wel in een Amerikaans tempo geserveerd.
Het was al met al best wel gezellig.
Daarna natuurlijk weer even een diner, beetje drinken, stukje show en dan naar bed.
Eind van de middag terug naar de boot om nog even lekker te eten, te drinken en te zwemmen.
dinsdag 26 juli 2011
25. Cruise dag 2, Bahama's, Nassau
Vandaag moeten we vroeg op en dus is de wekker gezet. We genieten van een heerlijk ontbijt en wederom een perfecte bediening en zorgen dat we op tijd van de boot af zijn en ons melden bij de gids.
Vandaag gaan we zeilen op Catamaran The SeaHorse en gaan we snorkelen. Er wordt afgesproken dat we heen de motoren gebruiken en terug een stuk gaan zeilen. Al met al duurt de boottocht nog zo'n 45 minuten voordat we op de plaats aankomen waar we gaan snorkelen.
Bij aankomst zien we het al, er liggen nog drie boten en je ziet allemaal gele vestjes en snorkels in het water.
Maar oke, niet getreurd, gewoon bij de massa in het water, dit is wel even een verschil met het snorkelen op de Keys. Het is veel drukker en massaler, maar ondanks dat hebben we toch van genoten en weer mooie vissen en koraal gezien.
Op de terugweg lekker voor op de boot gaan zitten met een RumPunch, je haar in de wind en lekker in de zon. dat is nog eens genieten. Het is alleen jammer dat we terug ook op de motoren gevaren zijn, we hebben dus niet gezeild.
Nadat we weer aan land waren zijn we even terug de boot op gegaan om te douchen en te lunchen, daarna hebben we met een taxi een rondrit over het eiland gemaakt.
We hebben van alles gezien. We zijn een fort ingeweest, we hebben de Queens Staircases bewandeld, de geschiedenid van beide aangehoord, het huis van Oprah Winfrey, Mel Gibson, Sean Connery en Michael Jordan, de armere buurten en als klap op de vuurpijl zijn we naar Atlantis geweest.
Dit is een super de luxe hotel, waar je de kamer van wijlen Michael Jackson kan huren voor $10.000 per nacht. We kregen een half uur om daar rond te wandelen en we hebben onze ogen uitgekeken, in een woord Schitterend!!!!
Na de rondrit zijn we nog even het HardRock Cafe ingedoken voor een Bahama Mama op de Bahama's, met de natuurlijk de bijbehorende nacho's;) Oh wat ben ik in mijn nopjes met mijn Hurricane Nassau Bahama Glas, ik heb nog net niet lopen huppelen;)
Terug aan boord eerst nog even een plons in het zwembad voor een beetje koelte. Daarna lekker in de windjammer gegeten, dit is buffet. Ook hier is alles goed geregelsd en hebben we alles ons goed laten smaken.
Daarna voor entertainment, de jaren 70 en 80 kwamen voorbij, heerlijk. De jongens hadden er wat eerder genoeg van dan wij en gingen terug naar de hut, wij zijn na afloop nog even de bar ingedoken voor een afzakkertje en wat bleek, ook deze glazen mag je meenemen Joehoe, straks een koffer vol met glaswerk;)
Vandaag gaan we zeilen op Catamaran The SeaHorse en gaan we snorkelen. Er wordt afgesproken dat we heen de motoren gebruiken en terug een stuk gaan zeilen. Al met al duurt de boottocht nog zo'n 45 minuten voordat we op de plaats aankomen waar we gaan snorkelen.
Bij aankomst zien we het al, er liggen nog drie boten en je ziet allemaal gele vestjes en snorkels in het water.
Maar oke, niet getreurd, gewoon bij de massa in het water, dit is wel even een verschil met het snorkelen op de Keys. Het is veel drukker en massaler, maar ondanks dat hebben we toch van genoten en weer mooie vissen en koraal gezien.
Op de terugweg lekker voor op de boot gaan zitten met een RumPunch, je haar in de wind en lekker in de zon. dat is nog eens genieten. Het is alleen jammer dat we terug ook op de motoren gevaren zijn, we hebben dus niet gezeild.
Nadat we weer aan land waren zijn we even terug de boot op gegaan om te douchen en te lunchen, daarna hebben we met een taxi een rondrit over het eiland gemaakt.
We hebben van alles gezien. We zijn een fort ingeweest, we hebben de Queens Staircases bewandeld, de geschiedenid van beide aangehoord, het huis van Oprah Winfrey, Mel Gibson, Sean Connery en Michael Jordan, de armere buurten en als klap op de vuurpijl zijn we naar Atlantis geweest.
Dit is een super de luxe hotel, waar je de kamer van wijlen Michael Jackson kan huren voor $10.000 per nacht. We kregen een half uur om daar rond te wandelen en we hebben onze ogen uitgekeken, in een woord Schitterend!!!!
Na de rondrit zijn we nog even het HardRock Cafe ingedoken voor een Bahama Mama op de Bahama's, met de natuurlijk de bijbehorende nacho's;) Oh wat ben ik in mijn nopjes met mijn Hurricane Nassau Bahama Glas, ik heb nog net niet lopen huppelen;)
Terug aan boord eerst nog even een plons in het zwembad voor een beetje koelte. Daarna lekker in de windjammer gegeten, dit is buffet. Ook hier is alles goed geregelsd en hebben we alles ons goed laten smaken.
Daarna voor entertainment, de jaren 70 en 80 kwamen voorbij, heerlijk. De jongens hadden er wat eerder genoeg van dan wij en gingen terug naar de hut, wij zijn na afloop nog even de bar ingedoken voor een afzakkertje en wat bleek, ook deze glazen mag je meenemen Joehoe, straks een koffer vol met glaswerk;)
maandag 25 juli 2011
24. Cruise dag 1, Naar de boot
Vanmorgen lekker uitslapen (voor ons dan, de kids vinden het veel te vroeg) en een lekker ontbijt in het Avalon genuttigd. Daarna terug naar de kamer om de laatste spullen te pakken voordat we vertrekken. We besluiten om nog een keer naar Bayside te gaan, dit is vlak bij de Port of Miami en hier is genoeg te winkelen en te eten. Vreemd maar parkeren op maandag is veel goedkoper als parkeren op zondag.
Het is dan ook veel rustiger nu. Als lunch nog even snel een Cuban en een Miami sandwich. Is natuurlijk weer veel te veel en we nemen het eea dan ook mee in een doggy-back.
Ondertussen is het half twee en mogen we richting de boot, we hebben er allemaal enorm veel zin in ook al hebben we geen idee wat ons te wachten staat.
Aangezien we er al vlak bij zijn rijden we 10 minuutjes later het terrein op en zien het schip al liggen, het begint nu toch wel erg te kriebelen hoor;)
Nadat we de bagage uit de auto hebben gehaald en aan een kruier hebben meegegeven gaan we de auto parkeren in de garage. Hier halen we de handbagage er uit en laten we een koffer met vuile was en een handbagage met breekbare spullen (lees HardRock glazen) in de auto achter.Aangekomen bij de terminal loopt alles best wel soepel totdat we voor ons een groep van 6 voor ons hebben waarbij het eea niet goed gaat. Aangezien je een rij krijgt aangewezen kunnen we niet van rij wisselen en zo staan we dus bijna een half uur te wachten (beetje jammer). Maar uiteindelijk zijn we aan de beurt en bij ons loopt het allemaal wat soepeler en redelijk snel kunnen we richting boot.
Voordat je de boot op mag wordt je boordpas gescand en dit gaf bij Max enige problemen. Zijn pas bleek niet in orde en hij moest terug naar een balie om een nieuwe pas te halen. Na een 10 minuten wachten kwam hij weer terug en bleek het probleem niet te zijn opgelost maar moest hij zijn paspoort nog een keer laten zien. Eindelijk, we mochten de boot op!!! En wat je dan ziet is ongelooflijk, een groete hal, trappen, liften, mensen die je ontvangen etc...etc...we keken onze ogen uit.
Eerst maar even naar de stateroom (cabin) , de handbagage lozen en kijken of alles inorde is. Oke het is niet groot maar voor die paar dagen is het prima te doen.
In de stateroom hadden we weer honger gekregen en wilden we de Cuban en Miami sandwich even afronden. Helaas, deze lagen nog in de auto.
Onze fantasie hoe deze broodjes na 5 dagen eruit moeten gaan zien in een auto bij gemiddeld meer dan 30 graden ging vrij ver. Ga ik hier niet vermelden.
Nu de boot verkennen, we lopen langs van alles en zien dat het ons aan niets ontbreekt op de boot. Op een gegeven moment hadden we heet wel gezien en wilden de jongens graag een plons in het zwembad nemen. Prima, dan duiken wij de bar in voor een drankje, maar eerst nog even aantreden aan deck voor de safety training. Oftewel wat te doen als het alarm gaat.
Dan de kids natuurlijk direct naar de pool en wij naar de bar. Na een half uur kwamen de kids ook naar de bar met de mededeling dat ze ons al een tijd aan het zoeken waren. Onbegrijpelijk, ze moeten nu toch wel weten dat we direct de bar induiken?
Maar ze vertelde ook dat de koffer met zwemkleding nog in de auto stond. We hadden per abuis de koffer met breekbare spullen mee genomen.
Altijd handig, een paar hardrock glazen op een boot. :-(
Gelukkig had iedereen nog extra zwemkleding in de koffer. Maar dat was meer geluk dan wijsheid.
Nadat we allemaal een drankje hebben gedronken in de bar zijn we naar de balie gegaan om de excursies en activiteiten die we op de eilanden willen gaan doen te boeken. De creditcard doet het nog, maar we hoorden alleen maaar ketjing, ketejing (w'ere broke, sponsoring welcome). Daarna naar de hut om te kijken of de koffers er al zijn, op die van Max na staan ze er allemaal. Eerst maar eten voordat we gaan melden dat we bagage missen.
Het eten is perfect, de bediening is top, je voelt je echt bijzonder, ze doen alles voor je, Helemaal te gek, dit kan snel wennen;) Na het eten blijkt Max zijn koffer er nog niet te zijn en gaan we dat even melden. Hij blijkt achter de balie te staan, omdat het wikkel eraf was geraakt wisten ze niet waar ze hem moesten bezorgen. Gelukkig terecht, onze MINI vakantie is begonnen.
In ieder geval bleef het na een aantal cocktails een lekkere start van de cruise en konden we er best wel om lachen.
's Avonds in het donker zagen we overal onweer om ons heen. Gelukkig bleef het allemaal op grote afstand maar het is wel bijzonder om te zien.
Het is dan ook veel rustiger nu. Als lunch nog even snel een Cuban en een Miami sandwich. Is natuurlijk weer veel te veel en we nemen het eea dan ook mee in een doggy-back.
Ondertussen is het half twee en mogen we richting de boot, we hebben er allemaal enorm veel zin in ook al hebben we geen idee wat ons te wachten staat.
Aangezien we er al vlak bij zijn rijden we 10 minuutjes later het terrein op en zien het schip al liggen, het begint nu toch wel erg te kriebelen hoor;)
Nadat we de bagage uit de auto hebben gehaald en aan een kruier hebben meegegeven gaan we de auto parkeren in de garage. Hier halen we de handbagage er uit en laten we een koffer met vuile was en een handbagage met breekbare spullen (lees HardRock glazen) in de auto achter.Aangekomen bij de terminal loopt alles best wel soepel totdat we voor ons een groep van 6 voor ons hebben waarbij het eea niet goed gaat. Aangezien je een rij krijgt aangewezen kunnen we niet van rij wisselen en zo staan we dus bijna een half uur te wachten (beetje jammer). Maar uiteindelijk zijn we aan de beurt en bij ons loopt het allemaal wat soepeler en redelijk snel kunnen we richting boot.
Voordat je de boot op mag wordt je boordpas gescand en dit gaf bij Max enige problemen. Zijn pas bleek niet in orde en hij moest terug naar een balie om een nieuwe pas te halen. Na een 10 minuten wachten kwam hij weer terug en bleek het probleem niet te zijn opgelost maar moest hij zijn paspoort nog een keer laten zien. Eindelijk, we mochten de boot op!!! En wat je dan ziet is ongelooflijk, een groete hal, trappen, liften, mensen die je ontvangen etc...etc...we keken onze ogen uit.
Eerst maar even naar de stateroom (cabin) , de handbagage lozen en kijken of alles inorde is. Oke het is niet groot maar voor die paar dagen is het prima te doen.
In de stateroom hadden we weer honger gekregen en wilden we de Cuban en Miami sandwich even afronden. Helaas, deze lagen nog in de auto.
Onze fantasie hoe deze broodjes na 5 dagen eruit moeten gaan zien in een auto bij gemiddeld meer dan 30 graden ging vrij ver. Ga ik hier niet vermelden.
Nu de boot verkennen, we lopen langs van alles en zien dat het ons aan niets ontbreekt op de boot. Op een gegeven moment hadden we heet wel gezien en wilden de jongens graag een plons in het zwembad nemen. Prima, dan duiken wij de bar in voor een drankje, maar eerst nog even aantreden aan deck voor de safety training. Oftewel wat te doen als het alarm gaat.
Dan de kids natuurlijk direct naar de pool en wij naar de bar. Na een half uur kwamen de kids ook naar de bar met de mededeling dat ze ons al een tijd aan het zoeken waren. Onbegrijpelijk, ze moeten nu toch wel weten dat we direct de bar induiken?
Maar ze vertelde ook dat de koffer met zwemkleding nog in de auto stond. We hadden per abuis de koffer met breekbare spullen mee genomen.
Altijd handig, een paar hardrock glazen op een boot. :-(
Gelukkig had iedereen nog extra zwemkleding in de koffer. Maar dat was meer geluk dan wijsheid.
Nadat we allemaal een drankje hebben gedronken in de bar zijn we naar de balie gegaan om de excursies en activiteiten die we op de eilanden willen gaan doen te boeken. De creditcard doet het nog, maar we hoorden alleen maaar ketjing, ketejing (w'ere broke, sponsoring welcome). Daarna naar de hut om te kijken of de koffers er al zijn, op die van Max na staan ze er allemaal. Eerst maar eten voordat we gaan melden dat we bagage missen.
Het eten is perfect, de bediening is top, je voelt je echt bijzonder, ze doen alles voor je, Helemaal te gek, dit kan snel wennen;) Na het eten blijkt Max zijn koffer er nog niet te zijn en gaan we dat even melden. Hij blijkt achter de balie te staan, omdat het wikkel eraf was geraakt wisten ze niet waar ze hem moesten bezorgen. Gelukkig terecht, onze MINI vakantie is begonnen.
In ieder geval bleef het na een aantal cocktails een lekkere start van de cruise en konden we er best wel om lachen.
's Avonds in het donker zagen we overal onweer om ons heen. Gelukkig bleef het allemaal op grote afstand maar het is wel bijzonder om te zien.
zondag 24 juli 2011
23. Richting Miami
We gaan de laatste week van onze vakantie in, jeetje was is het allemaal snel gegaan. Niet te geloven, maar het is toch echt zo.
Vandaag vertrokken we om 10 uur richting Miami, wat een stad is dat toch!
Bij aankomst zijn we gelijk doorgereden naar Bayside, een winkelcentrum aan het water. En in dit water ligt de Thriller Miami, een speedboot die je met ongekende snelheid mee neemt langs de huizen van de ritch & famous;)
Heerlijk, al waren we al nat voordat we in de boot zaten want het begon opeens te hozen.
Maar gelukkig waren we snel onder de regenwolk vandaan en werden we ook weer drooggeblazen (om vervolgens door de spetters van de boot weer kleddernat te worden).
Dit is echt genieten, iedereen zat dan ook met een super smile op zijn gezicht.
Van al dat scheuren over water hadden we een beetje dorst gekregen dus op naar het HardRock Café.
Hier weer heerlijk genoten van deze keer alleen wat te drinken, dit viel de jongens een beetje tegen, maar we hadden voordat we de boot op gingen nog flink gegeten dus hongen konden ze niet hebben toch???
We hebben er weer twee glazen bij voor de verzameling, gaat lekker.
Daarna nog even heerlijk over het winkelcentrum gelopen, de jongens hebben nog een paar spellen voor psp en nintendo gekocht en toen vonden we het wel tijd om het hotel op te zoeken.
Het is leuk hoor dat we in een hotel midden op de Ocean drive zitten, je bent alleen een uur onderweg om op de Ocean Drive te komen;)
Dan maar Collins Avenue (de straat erachter) proberen. Ook hier was het druk, maar konden we wel doorrijden, maar jeetje wat een gekkenhuis.
Uiteindelijk stonden we voor het hotel, ingecheckt, koffers uit de auto gehaald, zwemkleding aan en op naar het strand. Zelfs om 18.30u is het hier nog zo druk!
Heerlijk met z'n allen de zee ingedoken en het gevecht met de golven verloren, Jeetje wat heerlijk, dat missen we toch wel in Nederland hoor. Zee met een heerlijke temperatuur en golven die je gewoon meenemen. Wat hebben wij een lol gehad.
Daarna allemaal ff snel douchen en op zoek naar een restaurant en die zijn e genoeg.
Uiteindelijk hebben wij voor een Tapas & Grill restaurant gekozen, we hebben heerlijk gegeten, maar jeetje wat was het veel.
Zelfs de cocktails hadden een gigantisch formaat;)) 45oz reken maar uit!!!
Twan zat er op een gegeven moment helemaal doorheen, gek is dat hè om 22.30u dus terug naar het hotel, Twan naar bed en wij nog even de straat op.
Heerlijk mensen kijken in alle soorten en maten. Max en Chris vonden wel dat het hier stikte van de buitenlanders;) en dat er veel onweer voorbij reed (zware bas in de auto's).
We hebben weer een heerlijke dag achter de rug, het blijft genieten.
Morgen beginnen we aan onze Mini-Vakantie in de vakantie en gaan we 5 dagen cruisen.
Waarschijnlijk hebben we dan geen internet verbinding, dus is het ff stil.
Vandaag vertrokken we om 10 uur richting Miami, wat een stad is dat toch!
Bij aankomst zijn we gelijk doorgereden naar Bayside, een winkelcentrum aan het water. En in dit water ligt de Thriller Miami, een speedboot die je met ongekende snelheid mee neemt langs de huizen van de ritch & famous;)
Heerlijk, al waren we al nat voordat we in de boot zaten want het begon opeens te hozen.
Maar gelukkig waren we snel onder de regenwolk vandaan en werden we ook weer drooggeblazen (om vervolgens door de spetters van de boot weer kleddernat te worden).
Dit is echt genieten, iedereen zat dan ook met een super smile op zijn gezicht.
Van al dat scheuren over water hadden we een beetje dorst gekregen dus op naar het HardRock Café.
Hier weer heerlijk genoten van deze keer alleen wat te drinken, dit viel de jongens een beetje tegen, maar we hadden voordat we de boot op gingen nog flink gegeten dus hongen konden ze niet hebben toch???
We hebben er weer twee glazen bij voor de verzameling, gaat lekker.
Daarna nog even heerlijk over het winkelcentrum gelopen, de jongens hebben nog een paar spellen voor psp en nintendo gekocht en toen vonden we het wel tijd om het hotel op te zoeken.
Het is leuk hoor dat we in een hotel midden op de Ocean drive zitten, je bent alleen een uur onderweg om op de Ocean Drive te komen;)
Dan maar Collins Avenue (de straat erachter) proberen. Ook hier was het druk, maar konden we wel doorrijden, maar jeetje wat een gekkenhuis.
Uiteindelijk stonden we voor het hotel, ingecheckt, koffers uit de auto gehaald, zwemkleding aan en op naar het strand. Zelfs om 18.30u is het hier nog zo druk!
Heerlijk met z'n allen de zee ingedoken en het gevecht met de golven verloren, Jeetje wat heerlijk, dat missen we toch wel in Nederland hoor. Zee met een heerlijke temperatuur en golven die je gewoon meenemen. Wat hebben wij een lol gehad.
Daarna allemaal ff snel douchen en op zoek naar een restaurant en die zijn e genoeg.
Uiteindelijk hebben wij voor een Tapas & Grill restaurant gekozen, we hebben heerlijk gegeten, maar jeetje wat was het veel.
Zelfs de cocktails hadden een gigantisch formaat;)) 45oz reken maar uit!!!
Twan zat er op een gegeven moment helemaal doorheen, gek is dat hè om 22.30u dus terug naar het hotel, Twan naar bed en wij nog even de straat op.
Heerlijk mensen kijken in alle soorten en maten. Max en Chris vonden wel dat het hier stikte van de buitenlanders;) en dat er veel onweer voorbij reed (zware bas in de auto's).
We hebben weer een heerlijke dag achter de rug, het blijft genieten.
Morgen beginnen we aan onze Mini-Vakantie in de vakantie en gaan we 5 dagen cruisen.
Waarschijnlijk hebben we dan geen internet verbinding, dus is het ff stil.
zaterdag 23 juli 2011
22. Theater of the Seas
Vandaag weer lekker rustig begonnen, we gaan nog eens wennen aan dit relaxte tempo;)
En even voor 10 uur kwamen we bij Theater of te Sea, dit is een soort kleine dierentuin met voornamelijk waterdieren. Ze geven verschillende shows en vertellen over de dieren, je leert er dus ook nog wat van.
Bij aankomst konden we gelijk aanschuiven bij de papagaaien show, hier hebben we gezien hoe een papagaai kan koppeltje duiken en een andere kan tellen, plus veel uitleg over de papagaai.
Kort na de papagaaien show was de dolfijnen show aan de beurt, deze was leuk en leerzaam. Blijft toch grappig om te zien wat ze deze dieren allemaal kunnen leren.
Daarna konden we door naar de zeeleeuwen show, nou ja eigenlijk deed er maar èèn mee. Ook hier weer veel uitleg over het dier, maar de manier waarop en de interactie met het dier is wel grappig.
Het ritje van 5 minuten in de glassbottom boot hielden we maar voor gezien en we zijn lekker wat gaan drinken op en terras. Daarna zijn we het park nog over gelopen om de rest van de dieren te bekijken en rons half èèn hielden we het voor gezien.
De middag hebben we lekker lui aan het strand en in het zwembad doorgebracht en 's avonds hebben we heerlijk tussen de locals gegeten bij Rib Daddy's, echt een aanrader!
En toen zat er alweer een heerlike dag op, goedemorgen voor jullie en wij zeggen lekker weltrusten.
En even voor 10 uur kwamen we bij Theater of te Sea, dit is een soort kleine dierentuin met voornamelijk waterdieren. Ze geven verschillende shows en vertellen over de dieren, je leert er dus ook nog wat van.
Bij aankomst konden we gelijk aanschuiven bij de papagaaien show, hier hebben we gezien hoe een papagaai kan koppeltje duiken en een andere kan tellen, plus veel uitleg over de papagaai.
Kort na de papagaaien show was de dolfijnen show aan de beurt, deze was leuk en leerzaam. Blijft toch grappig om te zien wat ze deze dieren allemaal kunnen leren.
Daarna konden we door naar de zeeleeuwen show, nou ja eigenlijk deed er maar èèn mee. Ook hier weer veel uitleg over het dier, maar de manier waarop en de interactie met het dier is wel grappig.
Het ritje van 5 minuten in de glassbottom boot hielden we maar voor gezien en we zijn lekker wat gaan drinken op en terras. Daarna zijn we het park nog over gelopen om de rest van de dieren te bekijken en rons half èèn hielden we het voor gezien.
De middag hebben we lekker lui aan het strand en in het zwembad doorgebracht en 's avonds hebben we heerlijk tussen de locals gegeten bij Rib Daddy's, echt een aanrader!
En toen zat er alweer een heerlike dag op, goedemorgen voor jullie en wij zeggen lekker weltrusten.
vrijdag 22 juli 2011
21. D-Day: Zwemmen met dolfijnen
Vandaag sinds lange tijd weer eens de wekker gezet, dat was nodig want we werden om 09.00u bij Dolphin Plus verwacht.
Twan en ik gaan met dolfijnen zwemmen!! Om even voor negen melden we ons netjes bij de balie en na wat papierwerk mogen we met nog 18 mensen naar beneden voor de briefing.
Hier wordt wat over Dolphin Plus verteld, krijg je biologieles over de dolfijn en krijg je vooral te horen wat je wel en niet mag doen in het water en wat je een beetje kan verwachten.
Twan vindt het allemaal erg spannend, maar heeft er enorm veel zin in. Wij gaan vandaag zwemmen met Jessica en Zoe, moeder en dochter van 1 jaar. Voor ons mogen eerst twee anderen alles met de dolfijnen doen wat wij straks ook gaan doen. Twan weet zo een beetje wat er gaat komen en hij vindt het allemaal nog steeds erg spannend.
Uiteindelijk mogen we het water in en na het eerste contact met Zoe is Twan op zijn gemak en kan het genieten beginnen.
We mogen schrubben, zwaaien, handjes (vinnen) geven, ze springen over een stok die wij vast houden, maar het hoogtepunt was wel dat je hangend aan de rugvin van de dolfijnen terug naar de kant getrokken wordt en dat je liggend op je buik wordt terug geduwd (ze duwen tegen je voeten) je bent dan net Superman.
Tot slot krijgen we ook nog een dikke kus en dan zit het er helaas al weer op.
Twan is helemaal enthousiast en wil eigenlijk nog een keer zo "gaaf" vindt hij het. En als Twan iets gaaf vindt dan is dat wel heeeeeeeel gaaaf.
Helaas Twan, voorlopig zal het hier bij blijven, maar we zijn blij dat het al je verwachtingen heeft overtroffen;)
Op de terugweg langs de Subway voor een laat ontbijt of een vroege lunch en terwijl we daar staan begiint het weer enorm te regenen. Het was de hele ochtend al bewolkt dus we staan er niet van te kijken.
's Middags doen we lekker rustig aan, we zwemmen wat, lezen gamen en slapen, doen wat boodschappen, gaan eten, zwemmen nog wat en gaan nog even naar de bar voor het Blog;) Proost!! en Goede Morgen.
Wat ons betreft Weltrusten.
Ohja, we hebben een paar foto's en filmpjes bij de vorige dagen geplaatst!
In de bar is de upload snelheid slechter als de snelheid waarin we cocktails naar binnen werken. Niet zo veel foto's dus.
Twan en ik gaan met dolfijnen zwemmen!! Om even voor negen melden we ons netjes bij de balie en na wat papierwerk mogen we met nog 18 mensen naar beneden voor de briefing.
Hier wordt wat over Dolphin Plus verteld, krijg je biologieles over de dolfijn en krijg je vooral te horen wat je wel en niet mag doen in het water en wat je een beetje kan verwachten.
Twan vindt het allemaal erg spannend, maar heeft er enorm veel zin in. Wij gaan vandaag zwemmen met Jessica en Zoe, moeder en dochter van 1 jaar. Voor ons mogen eerst twee anderen alles met de dolfijnen doen wat wij straks ook gaan doen. Twan weet zo een beetje wat er gaat komen en hij vindt het allemaal nog steeds erg spannend.
Uiteindelijk mogen we het water in en na het eerste contact met Zoe is Twan op zijn gemak en kan het genieten beginnen.
We mogen schrubben, zwaaien, handjes (vinnen) geven, ze springen over een stok die wij vast houden, maar het hoogtepunt was wel dat je hangend aan de rugvin van de dolfijnen terug naar de kant getrokken wordt en dat je liggend op je buik wordt terug geduwd (ze duwen tegen je voeten) je bent dan net Superman.
Tot slot krijgen we ook nog een dikke kus en dan zit het er helaas al weer op.
Twan is helemaal enthousiast en wil eigenlijk nog een keer zo "gaaf" vindt hij het. En als Twan iets gaaf vindt dan is dat wel heeeeeeeel gaaaf.
Helaas Twan, voorlopig zal het hier bij blijven, maar we zijn blij dat het al je verwachtingen heeft overtroffen;)
Op de terugweg langs de Subway voor een laat ontbijt of een vroege lunch en terwijl we daar staan begiint het weer enorm te regenen. Het was de hele ochtend al bewolkt dus we staan er niet van te kijken.
's Middags doen we lekker rustig aan, we zwemmen wat, lezen gamen en slapen, doen wat boodschappen, gaan eten, zwemmen nog wat en gaan nog even naar de bar voor het Blog;) Proost!! en Goede Morgen.
Wat ons betreft Weltrusten.
Ohja, we hebben een paar foto's en filmpjes bij de vorige dagen geplaatst!
In de bar is de upload snelheid slechter als de snelheid waarin we cocktails naar binnen werken. Niet zo veel foto's dus.
donderdag 21 juli 2011
20. Snorkelen bij Banana Reef
Vandaag lekker uitgeslapen, ontbijtje gegeten en op weg naar John Pennekamp State Park. We willen duiken. Alle spullen achter in de auto gelegd, met het idee dat als we gelijk kunnen dit dan ook maar doen.
Aangekomen bij het State Park op zoek naar het divecenter en binnen geïnformeerd wat de mogelijkheden waren. We konden diezelfde dag nog mee met de tour van 13.00u. Dat was mooi want het was pas 10.15u. Toen kwamen de kosten ter sprake en wat bleek, we moesten voor Twan gewoon het volle pond betalen (belachelijk) en dat terwijl hij alleen maar aanwezig zou zijn op de boot. Chris gaf nog aan dat hij wel bij twan wilde blijven omdat hij een beetje last had van zijn oor, maar we wilde eigenlijk gewoon met z'n allen duiken.
Dan "maar" beginnen met snorkelen (ook beter voor zijn oor), dus wij ons aangemeld voor de snorkeltour, deze begon om 12.00u. Ook goed, nu hadden we nog even de tijd om het museum te bekijken. Rond half 12 gingen we naar de auto om ons goed in te smeren en om te kleden. Bij het verzamelpunt was het behoorlijk druk, maar gelukkig gingen er twee boten;)
Na een half uur varen en een briefing aan boord mochten we dan eindelijk de zee in, al zagen we vanaf de boot ook al heel veel visssen zwemmen. Jeetje wat is het hier helder zeg!! We lagen als een van de eerste in het water en hebben gigantisch genoten van wat we onder water allemaal hebben gezien.
Schitterend gewoon, een heleboel koraal, vissen in verschillende kleuren en maten en opeens was daar een grote stingray. Twan en ik waren net te laat en tegen de tijd dat we bij Redmer waren was de "vogel al gevlogen" helaas, maar Redmer had hem wel kunnen filmen.
En toen ineens waren ze daar, een schildpad en nog een grote stingray, Twan zag ze als eerste!!
Wat is dat een waanzinnig gezicht, een van mijn wensen was om ooit eens een schildpad te zien, die is nu dus uitgekomen.
De stingray ging door alle drukte op zijn gemak op de grond liggen, waardoor hij minder opviel, maar wij hebben hem gelukkig nog even zien zwemmen.
Op een gegeven moment kreeg Twan last van zijn voet en zijn we op ons gemak terug gezwommen naar de boot, onderweg weer de nodige mooie vissen en koraal gezien.
Eenmaal op de boot bleek dat we binnen tien minuten zouden vertrekken dus Twan en ik hebben vanaf de boot eens alles goed bekeken en besproken met de kapitein.
Terug bij het appartement lekker in de bar wat gegeten en daarna een plons in het zwembad genomen. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest bij Braza Lena en twan ging helemaal los. Met een bord vol gegrilde garnalen bestelde hij heel vrolijk nog een paar bij. De mannen die met de spiezen rondliepen moesten daarna iedere keer weer lachen als ze langs stuiterende Twan liepen.
Twan had nog nooit zo lekker gegeten zei hij en dat willen we best geloven, want het is daar echt smullen.
Bij thuiskomst had er iemand al genoeg gedronken en de ander had geen puf meer om naar de bar te gaan dus morgen maar weer twee blogs in een keer;)
Twan had in bed maar een klein beetje buikpijn.
Aangekomen bij het State Park op zoek naar het divecenter en binnen geïnformeerd wat de mogelijkheden waren. We konden diezelfde dag nog mee met de tour van 13.00u. Dat was mooi want het was pas 10.15u. Toen kwamen de kosten ter sprake en wat bleek, we moesten voor Twan gewoon het volle pond betalen (belachelijk) en dat terwijl hij alleen maar aanwezig zou zijn op de boot. Chris gaf nog aan dat hij wel bij twan wilde blijven omdat hij een beetje last had van zijn oor, maar we wilde eigenlijk gewoon met z'n allen duiken.
Dan "maar" beginnen met snorkelen (ook beter voor zijn oor), dus wij ons aangemeld voor de snorkeltour, deze begon om 12.00u. Ook goed, nu hadden we nog even de tijd om het museum te bekijken. Rond half 12 gingen we naar de auto om ons goed in te smeren en om te kleden. Bij het verzamelpunt was het behoorlijk druk, maar gelukkig gingen er twee boten;)
Na een half uur varen en een briefing aan boord mochten we dan eindelijk de zee in, al zagen we vanaf de boot ook al heel veel visssen zwemmen. Jeetje wat is het hier helder zeg!! We lagen als een van de eerste in het water en hebben gigantisch genoten van wat we onder water allemaal hebben gezien.
Schitterend gewoon, een heleboel koraal, vissen in verschillende kleuren en maten en opeens was daar een grote stingray. Twan en ik waren net te laat en tegen de tijd dat we bij Redmer waren was de "vogel al gevlogen" helaas, maar Redmer had hem wel kunnen filmen.
En toen ineens waren ze daar, een schildpad en nog een grote stingray, Twan zag ze als eerste!!
Wat is dat een waanzinnig gezicht, een van mijn wensen was om ooit eens een schildpad te zien, die is nu dus uitgekomen.
De stingray ging door alle drukte op zijn gemak op de grond liggen, waardoor hij minder opviel, maar wij hebben hem gelukkig nog even zien zwemmen.
Op een gegeven moment kreeg Twan last van zijn voet en zijn we op ons gemak terug gezwommen naar de boot, onderweg weer de nodige mooie vissen en koraal gezien.
Eenmaal op de boot bleek dat we binnen tien minuten zouden vertrekken dus Twan en ik hebben vanaf de boot eens alles goed bekeken en besproken met de kapitein.
Terug bij het appartement lekker in de bar wat gegeten en daarna een plons in het zwembad genomen. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest bij Braza Lena en twan ging helemaal los. Met een bord vol gegrilde garnalen bestelde hij heel vrolijk nog een paar bij. De mannen die met de spiezen rondliepen moesten daarna iedere keer weer lachen als ze langs stuiterende Twan liepen.
Twan had nog nooit zo lekker gegeten zei hij en dat willen we best geloven, want het is daar echt smullen.
Bij thuiskomst had er iemand al genoeg gedronken en de ander had geen puf meer om naar de bar te gaan dus morgen maar weer twee blogs in een keer;)
Twan had in bed maar een klein beetje buikpijn.
woensdag 20 juli 2011
19. Key Largo - Tavernier
Vanmorgen uitgeslapen tot 8 uur en terwijl de mannen de bagage in de auto zetten loop ik even langs de Starbucks (in het hotel) voor twee koffie, jus d'orange en wat lekkers als ontbijt en check ik uit.
Trut Trut is ingesteld, dus op naar de Keys!! Alleenn heeft Trut Trut heet weer niet helemaal begrepen en laat ze ons aardig wat van het eiland zien voordat we op de goede weg zitten (in dit geval geen straf).
In Everglades City besluiten we een airboat tour te nemen in de hoop wat alligators te zien. Troela bij de balie hoorden we zeggen dat er een 50/50% kans was, nou dat klinkt fair.
Dus wij dik in de zonnnebrand en bug spray de boot op, dit leek in het begin nog het meeste op een pretpark attractie. Alle bootjes achter elkaar aan het water over en de mongrove bossen in (beetje jammer) die hadden we namelijk met kayakken al genoeg gezien.
Maar uiteindelijk waren alle bootjes verdwene en leek het net of we de enige waren, op open stukken gingen we ook harder en werd het allemaal een stuk leuker.
Toen de goede man even stopte om een foto van ons te maken en ik vroeg of alle alligators op vakantie waren antwoorde hij dat het nog niet genoeg geregend had en dat ze allemaal nog landinwaarts zaten omdat het water daar zoeter was!!!!????
Wist Troela dit dan niet, als we dat geweten hadden hadden we verder landinwaarts een tocht gemaakt, we moesten toch die kant op.
Dus geen alligators, maar toch genoten van de tocht. Verder dus naar de Keys.
Daar waren we ongeveer om een uur of 4 en jeetje wat is het hier veranderd snds de laatste keer dat we hier waren. Er is een heleboel gesloopt of juist gebouwd en we hebben echt met verbazing om ons heen gekeken.
Zelfs het stuk grond voor de appartementen waar we zitten (en waar af en toe een heel mooi huis staat) is volgebouwd. Zo heb je een vrijstaand huis aan het water en zo heb je een trailerpark in je voor tuin, 't is toch wat, echt zonde!!
De jongens zijn bij aankomst het zwembad in gedoken en wij zijn boodschappen gaan doen en hebben chinees eten (of wat er voor door moest gaan) mee terug genomen.
Redmer en ik zitten nu in de Bar aan een cocktail (vanwege de verbinding) echt een straf.
Wat we morgen gaan doen weten we nog niet, dat zien we morgen wel.
Trut Trut is ingesteld, dus op naar de Keys!! Alleenn heeft Trut Trut heet weer niet helemaal begrepen en laat ze ons aardig wat van het eiland zien voordat we op de goede weg zitten (in dit geval geen straf).
In Everglades City besluiten we een airboat tour te nemen in de hoop wat alligators te zien. Troela bij de balie hoorden we zeggen dat er een 50/50% kans was, nou dat klinkt fair.
Dus wij dik in de zonnnebrand en bug spray de boot op, dit leek in het begin nog het meeste op een pretpark attractie. Alle bootjes achter elkaar aan het water over en de mongrove bossen in (beetje jammer) die hadden we namelijk met kayakken al genoeg gezien.
Maar uiteindelijk waren alle bootjes verdwene en leek het net of we de enige waren, op open stukken gingen we ook harder en werd het allemaal een stuk leuker.
Toen de goede man even stopte om een foto van ons te maken en ik vroeg of alle alligators op vakantie waren antwoorde hij dat het nog niet genoeg geregend had en dat ze allemaal nog landinwaarts zaten omdat het water daar zoeter was!!!!????
Wist Troela dit dan niet, als we dat geweten hadden hadden we verder landinwaarts een tocht gemaakt, we moesten toch die kant op.
Dus geen alligators, maar toch genoten van de tocht. Verder dus naar de Keys.
Daar waren we ongeveer om een uur of 4 en jeetje wat is het hier veranderd snds de laatste keer dat we hier waren. Er is een heleboel gesloopt of juist gebouwd en we hebben echt met verbazing om ons heen gekeken.
Zelfs het stuk grond voor de appartementen waar we zitten (en waar af en toe een heel mooi huis staat) is volgebouwd. Zo heb je een vrijstaand huis aan het water en zo heb je een trailerpark in je voor tuin, 't is toch wat, echt zonde!!
De jongens zijn bij aankomst het zwembad in gedoken en wij zijn boodschappen gaan doen en hebben chinees eten (of wat er voor door moest gaan) mee terug genomen.
Redmer en ik zitten nu in de Bar aan een cocktail (vanwege de verbinding) echt een straf.
Wat we morgen gaan doen weten we nog niet, dat zien we morgen wel.
dinsdag 19 juli 2011
18. Marco Island
Just Another Day In Paradise;)
Vanmorgen op ons gemakkie opgestaan, spullen weer ingepakt, in de auto gezet en een "nep" ontbijt genuttigd in het hotel.
Daarna op weg naar Marco Island, een rit van ongeveer anderhalf uur. Wat is dit een schitterend eiland zeg en een huizen, niet normaal gewoon. Het lijkt wel Dynastie!!!
En ons hotel "het Hilton" mag er ook zijn, bij inchecken krijgen we een gratis upgrade, waarvoor dank;) en is er ook al één van de twee kamers beschikbaar (en dat terwijl het pas half 11 is).
Dus lekker op z'n hollands zelf je auto uitladen, hebben we geen boy voor nodig;) de kamer bekijken (goedgekeurd), even van het uitzicht genieten (zwembad, tuin en strand) en dan maar even de boel verkennen.
Het ziet er allemaal super uit en nadat we strand en zwembad hebben bekeken eindigen we op het terras bij the pool voor een vlugge snack.
Na de brunch wisten de jongens niet hoe snel ze naar boven moesten om hun zwemkleding aan te doen, wij nog even langs de receptie en wat bleek, de tweede kamer was ook al klaar (wat een service). Daarna hebben wij ons bij de jongens aan de rand van het zwembad gevoegd.
Het idee was om nog even te kijken of we iets zouden gaan doen, maar bij het aanblik van al dat moois hebben we maar gewoon besloten helemaal niets te doen, behalve genieten dan.
De activiteiten komen morgen wel en zo vaak zit je niet in zo'n omgeving!!
Op deze manier hebben we eigenlijk de hele dag doorgebracht, zwembad, strand, cocktailtje, smeren, zwemmen, schelpen zoeken en nog een cocktail om het af te leren.
's Avonds hebben we heerlijk in het restaurant van het hotel gegeten, buiten onder een fan bij ondergaande zon, onze dag kan niet meer stuk, in één woord fantastisch.
Morgen hadden we een verrassing voor de jongens op het programma staan (ja idd "hadden").
De verrassing was een jetski tocht in de wateren rond Marco Island, waarbij de kans groot is dat je dolfijnen tegen komt. Los daarvan leek het ons leuk om met de jongens te gaan jetskieën. Omdat ik niet meer wist hoe laat we precies aanwezig moesten zijn heb ik Captain Ron Himself even opgebeld en wat bleek.....
We hadden de tocht vandaag en dus gemist, hij heeft echt nog het e.e.a. geprobeerd om toch nog een tocht voor ons te regelen, maar helaas.....
Je snapt dat ik enorm chagrijnig en boos was (op mezelf), het positive hieraan is dan wel dat we dus toch nog een keer terug moeten;)
En gelukkig wisten de jongens van niets, die vertellen we het wel een andere keer.
Vanmorgen op ons gemakkie opgestaan, spullen weer ingepakt, in de auto gezet en een "nep" ontbijt genuttigd in het hotel.
Daarna op weg naar Marco Island, een rit van ongeveer anderhalf uur. Wat is dit een schitterend eiland zeg en een huizen, niet normaal gewoon. Het lijkt wel Dynastie!!!
Dus lekker op z'n hollands zelf je auto uitladen, hebben we geen boy voor nodig;) de kamer bekijken (goedgekeurd), even van het uitzicht genieten (zwembad, tuin en strand) en dan maar even de boel verkennen.
Het ziet er allemaal super uit en nadat we strand en zwembad hebben bekeken eindigen we op het terras bij the pool voor een vlugge snack.
Na de brunch wisten de jongens niet hoe snel ze naar boven moesten om hun zwemkleding aan te doen, wij nog even langs de receptie en wat bleek, de tweede kamer was ook al klaar (wat een service). Daarna hebben wij ons bij de jongens aan de rand van het zwembad gevoegd.
Het idee was om nog even te kijken of we iets zouden gaan doen, maar bij het aanblik van al dat moois hebben we maar gewoon besloten helemaal niets te doen, behalve genieten dan.
De activiteiten komen morgen wel en zo vaak zit je niet in zo'n omgeving!!
Op deze manier hebben we eigenlijk de hele dag doorgebracht, zwembad, strand, cocktailtje, smeren, zwemmen, schelpen zoeken en nog een cocktail om het af te leren.
's Avonds hebben we heerlijk in het restaurant van het hotel gegeten, buiten onder een fan bij ondergaande zon, onze dag kan niet meer stuk, in één woord fantastisch.
Morgen hadden we een verrassing voor de jongens op het programma staan (ja idd "hadden").
De verrassing was een jetski tocht in de wateren rond Marco Island, waarbij de kans groot is dat je dolfijnen tegen komt. Los daarvan leek het ons leuk om met de jongens te gaan jetskieën. Omdat ik niet meer wist hoe laat we precies aanwezig moesten zijn heb ik Captain Ron Himself even opgebeld en wat bleek.....
We hadden de tocht vandaag en dus gemist, hij heeft echt nog het e.e.a. geprobeerd om toch nog een tocht voor ons te regelen, maar helaas.....
Je snapt dat ik enorm chagrijnig en boos was (op mezelf), het positive hieraan is dan wel dat we dus toch nog een keer terug moeten;)
En gelukkig wisten de jongens van niets, die vertellen we het wel een andere keer.
maandag 18 juli 2011
17. Sanibel 3, kayakken
Vandaag een hele mooie dag, volop zon. Niets meer van de regen van gisteren, behalve de plassen water dan;)
Allemaal weer uitgeslapen tot 8 uur en nav de ontbijt ervaring van gisteren zijn we nu maar ergens anders gaan ontbijten.
Nadat we ons allemaal ingesmeerd hadden met factor 50 begon het Kayakken. Dit was heel relaxed en ging dwars door een Mangrove bos. Veel vogels gezien en een Manetee direct bij het instappen al.
Het werd af en toe een beetje te heet maar een goed geplaatste peddel in het water en we waren allemaal kletsnat. Daarmee maakte we best wel veel herrie, misschien dat we daarom verder geen wild life hebben gezien?
In de middag lekker relaxen op het strand. Ondertussen krijgen we allemaal al een lekker kleurtje. Het is flink heet, maar met de nodige verkoelingen en factor 50 + 30 en de water t-shirts is het allemaal heel goed te doen.
Helemaal goed.
Vanavond nog een keer lekker uit eten en dan zit ons verblijf in Sanibel Island er weer op.
Morgen een korte rit naar Marco Island. Misschien eerst even stoppen in Napels?
Allemaal weer uitgeslapen tot 8 uur en nav de ontbijt ervaring van gisteren zijn we nu maar ergens anders gaan ontbijten.
Nadat we ons allemaal ingesmeerd hadden met factor 50 begon het Kayakken. Dit was heel relaxed en ging dwars door een Mangrove bos. Veel vogels gezien en een Manetee direct bij het instappen al.
Het werd af en toe een beetje te heet maar een goed geplaatste peddel in het water en we waren allemaal kletsnat. Daarmee maakte we best wel veel herrie, misschien dat we daarom verder geen wild life hebben gezien?In de middag lekker relaxen op het strand. Ondertussen krijgen we allemaal al een lekker kleurtje. Het is flink heet, maar met de nodige verkoelingen en factor 50 + 30 en de water t-shirts is het allemaal heel goed te doen.
Helemaal goed.
Vanavond nog een keer lekker uit eten en dan zit ons verblijf in Sanibel Island er weer op.
Morgen een korte rit naar Marco Island. Misschien eerst even stoppen in Napels?
zondag 17 juli 2011
16. Sanibel 2
We konden uitslapen, wel tot 08:00 uur. Claudia en Twan waren eerder wakker en hebben eerst een strandwandeling gemaakt. Het is belachelijk hoeveel mensen hier met een plastic tasje op het strand lopen om schelpen te zoeken. En dan niet een paar hele mooie, nee gewoon graaien maar en wat ze ermee gaan doen???? Ik denk behangen.
Normaal hebben we nooit een ontbijt in het hotel maar deze keer wel, lekker makkelijk. Het ontbijt was helaas een lachertje. We konden kiezen uit koekjes en 4 soorten serials. Navraag bleek dat we ook geroosterd brood konden krijgen, met boter.
That was it, meer was er niet, dat doen we dus niet meer.
Na het ontbijt gingen we op zoek naar een zaak waar we een bootocht zouden gaan doen. Deze boot tochtjes zijn heel mooi bij het noordelijke gedeelte van het eiland. Dat moet makkelijk te vinden zijn toch? Er gaat 1 weg, de auto heeft een compas, geen probleem.
Helaas we konden de weg naar het noorden niet vinden. Op een bepaald punt stopt de weg en konden we niet verder.
Toch maar weer de oude kaart erbij, truttrut aan gezet. En bij de hernieuwde poging kwamen we weer op hetzelfde punt uit. Aan het begin van een resort. Navraag bij de portier bleek dat de rest van het noordelijke eiland van het resort was, gewoon gekocht door iemand!!! Belachelijk gewoon, of toch niet? Misschien dat we Friesland in Nederland ook moeten verkopen??
Uiteindelijk zijn we terug naar het hotel gegaan, eerst nog even langs de buurtsuper voor de lunch. En daarna lekker zwemmen, relaxen en zonnen.
Net op tijd want in de avond barste er een enorme onweersbui los.
's Avonds lekker gegeten bij de Bleu Giraffe en de mannen hebben zich vooral tegoed gedaan aan de toetjes.
Normaal hebben we nooit een ontbijt in het hotel maar deze keer wel, lekker makkelijk. Het ontbijt was helaas een lachertje. We konden kiezen uit koekjes en 4 soorten serials. Navraag bleek dat we ook geroosterd brood konden krijgen, met boter.
That was it, meer was er niet, dat doen we dus niet meer.
Na het ontbijt gingen we op zoek naar een zaak waar we een bootocht zouden gaan doen. Deze boot tochtjes zijn heel mooi bij het noordelijke gedeelte van het eiland. Dat moet makkelijk te vinden zijn toch? Er gaat 1 weg, de auto heeft een compas, geen probleem.
Helaas we konden de weg naar het noorden niet vinden. Op een bepaald punt stopt de weg en konden we niet verder.
Toch maar weer de oude kaart erbij, truttrut aan gezet. En bij de hernieuwde poging kwamen we weer op hetzelfde punt uit. Aan het begin van een resort. Navraag bij de portier bleek dat de rest van het noordelijke eiland van het resort was, gewoon gekocht door iemand!!! Belachelijk gewoon, of toch niet? Misschien dat we Friesland in Nederland ook moeten verkopen??
Uiteindelijk zijn we terug naar het hotel gegaan, eerst nog even langs de buurtsuper voor de lunch. En daarna lekker zwemmen, relaxen en zonnen.
Net op tijd want in de avond barste er een enorme onweersbui los.
's Avonds lekker gegeten bij de Bleu Giraffe en de mannen hebben zich vooral tegoed gedaan aan de toetjes.
zaterdag 16 juli 2011
15. Sanibel 1
Na het ontbijt in de Subway vertrokken we naar Sanibel Island. TrutTrut hielp ons niet echt goed op weg en daarom hebben we ook maar de ouderwetse kaart gepakt om de juiste weg te vinden. Dan klinkt het ineens best wel eenvoudig: de 19 SB, gaat over in de I17 SB........
Onderweg nog in Venetie gestopt om wat te drinken.
Uiteindelijk ga je een tolbrug over en kom je op Sanibel Island. Dit is toch wel een ander stukje Florida als de rest. Mennnnnn wat een gigantische huizen staan hier en voor de geïnteresseerden onder ons, er staat genoeg te koop;).
Ons hotel was snel gevonden, er zijn maar weinig wegen op Sanibel Island dus TrutTrut kon dit niet verkeerd doen.
De kids naar het strand en het zwembad en wij even naar de supermarkt om daarna ook nog even een kijkje op het strand te nemen.
Er zijn hier veel schildpadden die momenteel hun eieren op het strand begraven. Je ziet dus af en toe een afgezet stuk strand waar je niet in de buurt mag komen.
's Avonds zijn we gaan eten in het restaurant van het hotel. Best wel netjes allemaal, heerlijk gegeten met live-muziek.
Onderweg nog in Venetie gestopt om wat te drinken.
Uiteindelijk ga je een tolbrug over en kom je op Sanibel Island. Dit is toch wel een ander stukje Florida als de rest. Mennnnnn wat een gigantische huizen staan hier en voor de geïnteresseerden onder ons, er staat genoeg te koop;).
Ons hotel was snel gevonden, er zijn maar weinig wegen op Sanibel Island dus TrutTrut kon dit niet verkeerd doen.
De kids naar het strand en het zwembad en wij even naar de supermarkt om daarna ook nog even een kijkje op het strand te nemen.
Er zijn hier veel schildpadden die momenteel hun eieren op het strand begraven. Je ziet dus af en toe een afgezet stuk strand waar je niet in de buurt mag komen.
's Avonds zijn we gaan eten in het restaurant van het hotel. Best wel netjes allemaal, heerlijk gegeten met live-muziek.
vrijdag 15 juli 2011
14. Sea Screamer
's Morgens de auto in op zoek naar een plek voor een ontbijt en de Sea Screamer. Beide is gelukt.
Om 12:00 zaten we in de grootste speedboat van de VS. Man wat zit er een geluid in die boot (en wat zijn die stoeltjes heet). Na een rondje langs huizen van beroemdheden kwamen we de eerste dolfijnen tegen. Ze zijn echt nieuwsgierig en komen naar de boot toe, dit is zo waanzinnig om te zien, je komt ogen te kort!!
Na een tijdje zag de kaptein een groepje dolfijnen. De kunst is dan om hier hard langs te varen in de hoop dat ze zin hebben om te spelen in golven die boot maakt. De eerste keer lukte dit niet maar de tweede keer kwamen er een aantal mee.
En dat is gáááf.... We stonden achter op de boot met camera in de aanslag om de springende dolfijnen op beeld vast te leggen. Best wel lastig, de video is beter gelukt.
De dolfijnen zwemmen direct achter de boot en springen om en om, links en rechts uit de golven die de boot maakt, heel dichtbij de boot. SUPER!!!
's Middags lekker zwemmen in de zee en het zwembad en 's avonds weer naar de Italiaan aan overkant van de straat gerold. Veel verder kwamen we namelijk niet na een aantal stevige cocktails.
Een lekkere dag wederom, life sucs;)
Om 12:00 zaten we in de grootste speedboat van de VS. Man wat zit er een geluid in die boot (en wat zijn die stoeltjes heet). Na een rondje langs huizen van beroemdheden kwamen we de eerste dolfijnen tegen. Ze zijn echt nieuwsgierig en komen naar de boot toe, dit is zo waanzinnig om te zien, je komt ogen te kort!!
Na een tijdje zag de kaptein een groepje dolfijnen. De kunst is dan om hier hard langs te varen in de hoop dat ze zin hebben om te spelen in golven die boot maakt. De eerste keer lukte dit niet maar de tweede keer kwamen er een aantal mee.
En dat is gáááf.... We stonden achter op de boot met camera in de aanslag om de springende dolfijnen op beeld vast te leggen. Best wel lastig, de video is beter gelukt.
De dolfijnen zwemmen direct achter de boot en springen om en om, links en rechts uit de golven die de boot maakt, heel dichtbij de boot. SUPER!!!
's Middags lekker zwemmen in de zee en het zwembad en 's avonds weer naar de Italiaan aan overkant van de straat gerold. Veel verder kwamen we namelijk niet na een aantal stevige cocktails.
Een lekkere dag wederom, life sucs;)
donderdag 14 juli 2011
13. Snorkelen met Manatees & Clearwater
Vandaag relaxed wakker worden, we hoeven pas om 9:30 bij de Manatees te zijn. Natuurlijk eerst weer even langs de Subway om te ontbijten.
Na het passen van wet suites en een instructie DVD vertrokken we met de boot richting de Manatees. De verrassing was wel groot dat hij na 500 meter de boot al stopte om op zoek te gaan naar Manatees. De kapitein gaf aan dat hij soms niet eens uit hoefde te varen.Waarom zitten we dan op een boot??? Dat stukje hadden we ook kunnen zwemmen.
Maar zoals te verwachten waren er geen Manatees. De boot bracht ons toen naar een plek waar een aantal bronnen de rivier in stromen. Daar hebben we even gesnorkeld. Dat was wel leuk om te doen maar meer dan een blauwe krab, een paar vissen en een Manatee in bikini kwamen we niet tegen.
Daarna ging de boot verder opzoek naar de Manatees. Ondertussen hadden we wel het gevoel gekregen dat er niets te zien was. Maar tot onze verrassing zag de kapitein uiteindelijk toch nog 2 Manatees.
Het water was echter zo troebel dat we er vrijwel boven hingen voordat we ze echt zagen. Deze manatees waren rustig aan het eten we konden ze dan ook rustig aanraken.
Daarna ging de boot weer verder op zoek naar meer. Uiteindelijk vonden we een groep van een stuk of 8 manatees. Hier was het water echter dieper en ruimer.
De helft van ons ging het water in en de andere helft bleef op de boot aanwijzingen geven. Het contact maken met de Manatees is hier niet echt gelukt. De beesten kwamen boven voor lucht en doken dan weer diep weg.
Wel een bijzonder gezicht dat een groep snorkelende mensen gedold worden door een paar grote, trage manatees.
Na de Manetees vertrokken we naar het Dali museum in St Petersburg. Een aanrader.
Ook leuk om te zien dat alle bewakers rond Claudia bleven lopen omdat deze hardnekkig de camera in haar hand hield terwijl je er geen foto's mocht maken. Zelfs bij de uitgang van de zaal kwam er een bewaker naar haar toe om te zeggen "now you can take as many pictures as you want".
Na Dali onderweg naar Clearwater, ons volgende hotel. Hier aangekomen zijn we direcht de zee ingedoken. Ook hier was de zee vrij warm maar wel heel lekker.
Hier zwommen vrij veel vissen en dat was te merken aan de vele vogels waaronder de pelikaan. In het water op minder dan een meter afstand zijn ze best wel indrukwekkend.
Na een paar cocktails (Bahama Mama's en Rum Runners) en een bezoek aan de Italiaan, waar we heerlijk hebben gegeten, was het tijd om bed te gaan.
Na het passen van wet suites en een instructie DVD vertrokken we met de boot richting de Manatees. De verrassing was wel groot dat hij na 500 meter de boot al stopte om op zoek te gaan naar Manatees. De kapitein gaf aan dat hij soms niet eens uit hoefde te varen.Waarom zitten we dan op een boot??? Dat stukje hadden we ook kunnen zwemmen.
Daarna ging de boot verder opzoek naar de Manatees. Ondertussen hadden we wel het gevoel gekregen dat er niets te zien was. Maar tot onze verrassing zag de kapitein uiteindelijk toch nog 2 Manatees.
Het water was echter zo troebel dat we er vrijwel boven hingen voordat we ze echt zagen. Deze manatees waren rustig aan het eten we konden ze dan ook rustig aanraken.
Daarna ging de boot weer verder op zoek naar meer. Uiteindelijk vonden we een groep van een stuk of 8 manatees. Hier was het water echter dieper en ruimer.
De helft van ons ging het water in en de andere helft bleef op de boot aanwijzingen geven. Het contact maken met de Manatees is hier niet echt gelukt. De beesten kwamen boven voor lucht en doken dan weer diep weg.
Wel een bijzonder gezicht dat een groep snorkelende mensen gedold worden door een paar grote, trage manatees.
Na de Manetees vertrokken we naar het Dali museum in St Petersburg. Een aanrader.
Ook leuk om te zien dat alle bewakers rond Claudia bleven lopen omdat deze hardnekkig de camera in haar hand hield terwijl je er geen foto's mocht maken. Zelfs bij de uitgang van de zaal kwam er een bewaker naar haar toe om te zeggen "now you can take as many pictures as you want".
Na Dali onderweg naar Clearwater, ons volgende hotel. Hier aangekomen zijn we direcht de zee ingedoken. Ook hier was de zee vrij warm maar wel heel lekker.
Hier zwommen vrij veel vissen en dat was te merken aan de vele vogels waaronder de pelikaan. In het water op minder dan een meter afstand zijn ze best wel indrukwekkend.
Na een paar cocktails (Bahama Mama's en Rum Runners) en een bezoek aan de Italiaan, waar we heerlijk hebben gegeten, was het tijd om bed te gaan.
woensdag 13 juli 2011
12. Bush Gardens
Vandaag laten we de villa achter ons en gaat het rondreizen beginnen, Twan zat er gisteren al een beetje doorheen en had het idee dat de vakantie er op zat.
Dat is gelukkig niet zo we hebben nog genoeg dagen om te genieten en van alles te beleven.
Rond 08.45u reden we weg bij de villa richting Tampa, we gaan een dagje doorbrengen in Bush Gardens één van onze favoriete parken.
Rond tienen kwamen we bij het park aan, het was al lekker druk en enorm warm.
Bij binnenkomst maar gelijk naar de Cheetah Hunt, maar hier stond al een rij van dik een uur. Dus de rij weer uit en een Quick Queue gekocht, dit is een kaartje waarmee je alle attracties één keer mag doen zonder dat je ervoor in de rij hoeft te staan.
Dus weer terug naar Cheetah Hunt, het poortje door, de rij voorbij, oh wat is dat leuk, je loopt gewoon een uur wachtende mensen voorbij;)
We waren dus snel aan de beurt. Wat Cheetah Hunt zelf betreft; hij is leuk, hij gaar snel, maar ik vind hem niet bijzonder, er zijn genoeg rollercoasters die ik vele malen leuker vind. Toen wij uit de Cheetah kwamen was de wachttijd opgelopen naar 160 minuten, het moet toch niet gekker worden.
Maar met zo'n Quick Queue is iedere rij te trotseren en dat hebben we dan ook met opgeheven hoofd gedaan;) Ik denk dat we vandaag bij elkaar wel zo'n 5 á 6 uur wachten hebben ontlopen, een aanrader dus!
Om half 5 hadden we het allemaal wel gezien en waren we lekker gaar, tijd om op zoek te gaan naar ons hotel in Crystal River.
Maar eerst nog even wat eten bij het HardRock Café in Tampa, deze zat in het HardRock Hotel.
Zo kwam het dus dat we door het casino van het hotle naar het café moesten, je had die ogen van de jongens moeten zien. Vooral Twan kwam ogen te kort, lachen joh!!
Alleen het café was dicht want er kwam iemand optreden en je moest kaartjes hebben om naar binnen te mogen. En die hadden wij niet, dus dan maar de winkel in om een Hurricane glas van Tampa te scoren, mijn verzameling moet natuurlijk wel uitgebreid worden.
Twan heeft nog een keykoord gescoord en Chris een flesopener in de vorm van....inderdaad een gitaar.
Daarna naar Crystal River, dit was nog ongeveer anderhalf uur rijden. Nadat we eenmaal op de goede weg zaten (de Doos Doos kent niet alle wegen) was het eigenlijk één saaie rechte weg met om de 30 kilometer een tolpoort. Wel nog een hert langs de weg gezien!!
Naar het hotel moesten we ook even zoeken, maar na de weg gevraagd te hebben bleek het heel makkelijk, gewoon een stukje verder doorrijden.
Wij dachten al dat het afgebroken was want bij bestemming bereikt van doos doos lag een stuk braak liggend terrein;)
Ingecheckt, de kamer bekeken, een extra bed laten plaatsen en op naar de Burger King. Hier allemaal even een snelle snack en via de winkel terug naar het hotel.
Nu ik dit aan het typen ben liggen de jongen al in bed en is Redmer wat aan het rommelen.
Ik ga ook lekker mijn bedje in, dus wat mij betreft welterusten en voor jullie goedemorgen.
Morgen staan de Manatees op het programma, allemaal duimen graag!!
Dat is gelukkig niet zo we hebben nog genoeg dagen om te genieten en van alles te beleven.
Rond 08.45u reden we weg bij de villa richting Tampa, we gaan een dagje doorbrengen in Bush Gardens één van onze favoriete parken.
Rond tienen kwamen we bij het park aan, het was al lekker druk en enorm warm.
Bij binnenkomst maar gelijk naar de Cheetah Hunt, maar hier stond al een rij van dik een uur. Dus de rij weer uit en een Quick Queue gekocht, dit is een kaartje waarmee je alle attracties één keer mag doen zonder dat je ervoor in de rij hoeft te staan.
Dus weer terug naar Cheetah Hunt, het poortje door, de rij voorbij, oh wat is dat leuk, je loopt gewoon een uur wachtende mensen voorbij;)
We waren dus snel aan de beurt. Wat Cheetah Hunt zelf betreft; hij is leuk, hij gaar snel, maar ik vind hem niet bijzonder, er zijn genoeg rollercoasters die ik vele malen leuker vind. Toen wij uit de Cheetah kwamen was de wachttijd opgelopen naar 160 minuten, het moet toch niet gekker worden.
Maar met zo'n Quick Queue is iedere rij te trotseren en dat hebben we dan ook met opgeheven hoofd gedaan;) Ik denk dat we vandaag bij elkaar wel zo'n 5 á 6 uur wachten hebben ontlopen, een aanrader dus!
Om half 5 hadden we het allemaal wel gezien en waren we lekker gaar, tijd om op zoek te gaan naar ons hotel in Crystal River.
Maar eerst nog even wat eten bij het HardRock Café in Tampa, deze zat in het HardRock Hotel.
Zo kwam het dus dat we door het casino van het hotle naar het café moesten, je had die ogen van de jongens moeten zien. Vooral Twan kwam ogen te kort, lachen joh!!
Alleen het café was dicht want er kwam iemand optreden en je moest kaartjes hebben om naar binnen te mogen. En die hadden wij niet, dus dan maar de winkel in om een Hurricane glas van Tampa te scoren, mijn verzameling moet natuurlijk wel uitgebreid worden.
Twan heeft nog een keykoord gescoord en Chris een flesopener in de vorm van....inderdaad een gitaar.
Daarna naar Crystal River, dit was nog ongeveer anderhalf uur rijden. Nadat we eenmaal op de goede weg zaten (de Doos Doos kent niet alle wegen) was het eigenlijk één saaie rechte weg met om de 30 kilometer een tolpoort. Wel nog een hert langs de weg gezien!!
Naar het hotel moesten we ook even zoeken, maar na de weg gevraagd te hebben bleek het heel makkelijk, gewoon een stukje verder doorrijden.
Wij dachten al dat het afgebroken was want bij bestemming bereikt van doos doos lag een stuk braak liggend terrein;)
Ingecheckt, de kamer bekeken, een extra bed laten plaatsen en op naar de Burger King. Hier allemaal even een snelle snack en via de winkel terug naar het hotel.
Nu ik dit aan het typen ben liggen de jongen al in bed en is Redmer wat aan het rommelen.
Ik ga ook lekker mijn bedje in, dus wat mij betreft welterusten en voor jullie goedemorgen.
Morgen staan de Manatees op het programma, allemaal duimen graag!!
dinsdag 12 juli 2011
11. Wet 'n Wild
Vanmorgen redelijk uitgeslapen en na een lekker ontbijtje de zwemspullen gepakt en op naar Wet 'n Wild. Hier hadden we om 10.00u afgesproken met Barbara en toevallig kwamen we dan ook exact gelijktijdig aan;)
Alisa had een vriendinnetje meegenomen dus we waren gezellig met negen man/vrouw!
Een plekje in de schaduw gezocht, iedereen goed ingesmeerd en op naar de waterglijbaan Disco H2o. Hier hebben we zeker wel 45 minuten voor in de rij gestaan, maarja je moet er wat voor over hebben.
Eenmaal aan de beurt ben je met 2 minuten weer beneden, maar het was wel de moeite waard, het is een leuke glijbaan. Kijk maar.
Daarna de lazy river op en daar lekker een tijdje rondgedobberd, daarna het golfslagbad in, lekker stoeien met elkaar en de banden tot we er even genoeg van hadden en het tijd werd voor een drankje.
Verder hebben we nog zo'n beetje alles gedaan waar je niet minimaal een uur voor in de rij moest staan (en dat was niet veel) om dan toch nog maar voor een keer een uur in de rij te gaan staan voor de waterglijbaan The Brainwash!
Geloof me, deze is waanzinnig. Zat ik in de Disco H2o te gillen voor de lol, hier gilde ik de longen uit mijn lijf van schrik. Hoor maar. Maar ik heb het overleefd en mijn hart slaat ondertussen ook weer een normaal ritme. De kids vonden hem awesome en scarry dus ik geloof toch dat de jaren mee gaan tellen.
We hebben ons prima vermaakt in Wet 'n Wild, alleen was het echt enorm druk. Zo druk dat we dus een heleboel glijbanen niet gehad hebben, jammer.
Twan en ik waren er over uit dat we Aquatica leuker vonden.
Rond 17.00u had iedereen er wel een beetje genoeg van en zijn we naar huis gegaan. Nu kwam het echte afscheid, maar we hebben ons voorgenomen om te kijken of we elkaar jaarlijks te zien.
Vanavond had ik dolgraag nog even naar Island of Adventure gegaan, ik ben tenslotte nog niet in de Forbidden Journey geweest. maar momenteel regent en onweert het hier en zit met name Twan er helemaal doorheen.
Helaas, dat moet dan de volgende keer dat we hier zijn maar gebeuren.
We blijven vanavond in de villa, we hebben nog genoeg te eten en er moeten ook weer koffers ingepakt worden. Morgen zit ons verblijf in de villa erop en gaan we via Tampa "Bush Gardens" naar Crystal River.
Alisa had een vriendinnetje meegenomen dus we waren gezellig met negen man/vrouw!
Een plekje in de schaduw gezocht, iedereen goed ingesmeerd en op naar de waterglijbaan Disco H2o. Hier hebben we zeker wel 45 minuten voor in de rij gestaan, maarja je moet er wat voor over hebben.
Eenmaal aan de beurt ben je met 2 minuten weer beneden, maar het was wel de moeite waard, het is een leuke glijbaan. Kijk maar.
Daarna de lazy river op en daar lekker een tijdje rondgedobberd, daarna het golfslagbad in, lekker stoeien met elkaar en de banden tot we er even genoeg van hadden en het tijd werd voor een drankje.
Verder hebben we nog zo'n beetje alles gedaan waar je niet minimaal een uur voor in de rij moest staan (en dat was niet veel) om dan toch nog maar voor een keer een uur in de rij te gaan staan voor de waterglijbaan The Brainwash!
We hebben ons prima vermaakt in Wet 'n Wild, alleen was het echt enorm druk. Zo druk dat we dus een heleboel glijbanen niet gehad hebben, jammer.
Twan en ik waren er over uit dat we Aquatica leuker vonden.
Rond 17.00u had iedereen er wel een beetje genoeg van en zijn we naar huis gegaan. Nu kwam het echte afscheid, maar we hebben ons voorgenomen om te kijken of we elkaar jaarlijks te zien.
Vanavond had ik dolgraag nog even naar Island of Adventure gegaan, ik ben tenslotte nog niet in de Forbidden Journey geweest. maar momenteel regent en onweert het hier en zit met name Twan er helemaal doorheen.
Helaas, dat moet dan de volgende keer dat we hier zijn maar gebeuren.
We blijven vanavond in de villa, we hebben nog genoeg te eten en er moeten ook weer koffers ingepakt worden. Morgen zit ons verblijf in de villa erop en gaan we via Tampa "Bush Gardens" naar Crystal River.
maandag 11 juli 2011
10. Daytona International Speedway & terug naar de Villa
Vanmorgen ons laatste ontbijt in huize van Deijck genuttigd, Willem-Jan was al naar zijn werk (zoals verwacht).
Na alles ingepakt te hebben namen we afscheid, maar niet voor lang, want Tobias gaat met ons mee en gaat dinsdag weer naar huis. De jongens zijn helemaal blij dat ze nog wat langer van elkaars gezelsschap kunnen genieten.
Na een half uurtje rijden waren we bij Daytona en besloten we de korte rondtour te nemen. Zo zie je toch wat meer van de Speedway, maar ben je niet zo lang onderweg.
We zaten met zijn allen in een treintje dat begon met een rondje over het hele circuit, ondertussen werd alles toegelicht door een gids.
Dit is echt gaaf, nu zie je pas van dichtbij hoe schuin het wegdek loopt, echt bizar! Ook hebben we de pits gezien, de garages waar de auto's staan, de campground waar racers en familie logeren gedurend de race.
Daarna konden we nog op de foto in de Victory Lane en toen reden we weer terug naar het hoofdgebouw.
Nog even de winnende auto van dit seizoen op de foto gezet en toen hadden we alles wel weer gezien.
Ondertussen had iedereen wel trek en dorst gekregen dus moesten we op zoek naar een eettent. Nou die was snel gevonden, want tegenover de Speedway zit een HOOTERS!!
We hebben daar heerlijk gegeten aan een "lage" tafel;) de jongens vonden het schitterend en staan dan ook met de serveerster op de foto.
Daarna richting villa om lekker het zwembad in te duiken, Redmer en ik zijn na een drankje nog even naar de Outlet gegaan en hebben nog wat kledingstukken kunnen scoren. Op de terugweg langs de Publix voor nog wat boodschappen en avond eten.
's Avonds lekker in de villa gegeten en de was en andere dingen gedaan, het was weer een heerlijke dag, maar ze vliegen voorbij.
Voor morgen staat Wet 'n Wild op het programma, Barbara komt ook met Alisa en neemt dan Tobias weer mee naar huis.
Na alles ingepakt te hebben namen we afscheid, maar niet voor lang, want Tobias gaat met ons mee en gaat dinsdag weer naar huis. De jongens zijn helemaal blij dat ze nog wat langer van elkaars gezelsschap kunnen genieten.
Na een half uurtje rijden waren we bij Daytona en besloten we de korte rondtour te nemen. Zo zie je toch wat meer van de Speedway, maar ben je niet zo lang onderweg.
Dit is echt gaaf, nu zie je pas van dichtbij hoe schuin het wegdek loopt, echt bizar! Ook hebben we de pits gezien, de garages waar de auto's staan, de campground waar racers en familie logeren gedurend de race.
Daarna konden we nog op de foto in de Victory Lane en toen reden we weer terug naar het hoofdgebouw.
Nog even de winnende auto van dit seizoen op de foto gezet en toen hadden we alles wel weer gezien.
Ondertussen had iedereen wel trek en dorst gekregen dus moesten we op zoek naar een eettent. Nou die was snel gevonden, want tegenover de Speedway zit een HOOTERS!!
We hebben daar heerlijk gegeten aan een "lage" tafel;) de jongens vonden het schitterend en staan dan ook met de serveerster op de foto.
Daarna richting villa om lekker het zwembad in te duiken, Redmer en ik zijn na een drankje nog even naar de Outlet gegaan en hebben nog wat kledingstukken kunnen scoren. Op de terugweg langs de Publix voor nog wat boodschappen en avond eten.
's Avonds lekker in de villa gegeten en de was en andere dingen gedaan, het was weer een heerlijke dag, maar ze vliegen voorbij.
Voor morgen staat Wet 'n Wild op het programma, Barbara komt ook met Alisa en neemt dan Tobias weer mee naar huis.
zondag 10 juli 2011
8 en 9. Weekend Palm Coast
Heerlijk geslapen bij Barbara en Willem-Jan, wel vroeg wakker, maarja daar doe je niet zo veel aan. Heb ze dus nog even gesproken voordat ze aan het werk gingen. Barbara heeft lekker croissantjes gebakken dus we hebben heerlijk ontbeten.
Verder lekker rustig aan gedaan, beetje op de laptop, lezen, spelen met de honden. Heerlijk gewoon even helemaal niets.
's Middags gezellig met zijn allen gegeten en daarna op weg naar St. Augustine dit is het oudste stadje in Amerika.
We zijn begonnen bij Flagler College, een schitterend gebouw waar we ook even een klein kijkje binnen hebben genomen, daarna heerlijk door de straatjes van St. Augustine geslentert. Hier en daar even een winkeltje in om te kijken, maar ook voor de verkoeling, want het is weer lekker warm vandaag.
Tijd voor een drankje en terwijl we met onze flesjes drinken door de straten liepen werd de lucht weer helemaal donker en begon het te regen. Eerst zachtje, maar daarna toch wel zo hard dat we maar ergens op een overdekt terras zijn neergeploft.
Toen het bijna weer droog was zijn we verder gelopen naar Castillo de San Marcos. Hier kon je een rondleiding krijgen, maar daar hadden we eigenlijk allemaal niet zo'n zin in. Dus zijn we rustig terug gelopen naar de auto en weer terug naar huis gereden.
Hier zijn we lekker met een biertje in de serre gaan zitten en hebben we ons prima vermaakt.
Ook de kinderen vermaken zich prima, het is zo leuk om te zien hoe ze zich vermaken met elkaar, alsof ze elkaar gisteren nog gezien hebben, fantastisch gewoon.
's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een Thais restaurant, echt super (en dat uit de mond van iemand die geen nasi fan is). Als iedereen op deze manier nasi en vlees klaar maakt wil ik dat best wel regelmatig eten. Daarna weer heerlijk aan de borrel in de serre en maar kletsen, want we hebben elkaar genoeg te vertellen.
Rond 02.00u begonnen onze ogen toch wel een beetje dicht te vallen (vooral die van W.J;)) en zijn we maar lekker naar bed gegaan.
Zondagochtend allemaal vroeg op, want we gaan lekker naar het strand om daar van het mooi weer te genieten en te BBQ-en.
Volgens Barbara moet iedereen dat een keer gedaan hebben in Amerika;)
De planning was om 09.00u weg te gaan, maarja sommige mannen hebben gewoon wat meer tijd nodig. We reden dus pas om 09.30 richting stand;)
Alles uit de auto gehaald, tent op gezet, stoeltjes uitgeklapt, ingesmeerd (ondertussen was de vriendin van Barbara ook gearriveerd) en zwemmen maar. Komt iedereen bijna gelijk weer terug lopen want het water is te koud???
Dan maar een potje voetbal voor de mannen, de vrouwen vermaken zich prima onder de tent. Op een gegeven moment zagen we zelfs dolfijnen voorbij zwemmen, hoe gaaf is dat!!
Het mooie weer liet ons alleen een beetje in de steek, want weer werd de lucht helemaal zwart en begon het te regenen en te donderen. Gelukkig zaten we droog onder de tent en ging de onweer meer langs ons heen, anders hadden we de hele boel weer moeten inpakken.
Na nog een paar buitjes was het weer droog en ging de BBQ aan en echt hij stond nog niet goed en wel te branden of het begon weer te regenen.
Maar wij Hollanders laten ons niet afschrikken door een paar regendruppels, dus gewoon blijven zitten waar je zit (al ben je de enige op het strand).
Uiteindelijk is het toch droog geworden en heeft Willem-Jan heerlijke hamburgers gebakken en vooral de ketchup en mayonaise smaakte er heel goed bij;)
Ja het was heerlijk op het strand maar om een uur of drie hebben we de boel opgebroken en zijn we weer lekker naar huis gegaan.
De kids gingen bij thuiskomst gelijk weer op de glijbaan, kan gelijk het zand van ze afspoelen en hebben wij maar een douche gepakt.
We hebben weer heerlijk in de serre gezeten tot het tijd was om te gaan eten. Deze keer zijn we bij een Japans restaurant gaan eten (ja ja we hebben nog nooit zoveel aziatisch gegeten in één week)
We hebben met zijn allen rond een grote bakplaat gezeten en zijn vermaakt door de kok terwijl deze heerlijk eten voor ons klaar maakte. Een vulkaan, SpongeBob, hij kon alles met rijst en groente. Echt vermakelijk, vooral voor de kids.
Daarna weer lekker naar huis en nog een afzakkertje gedronken in de serre!!
Maar wat gaat de tijd toch snel, om twaalf uur gaf Willem-Jan aan naar bed te gaan die moest tenslotte de volgende dag weer vroeg de deur uit (watje;))
Dat betekende dus afscheid nemen, want de kans was groot dat wij 's ochtends nog zouden slapen.
Kort daarna zijn we allemaal maar naar bed gegaan, van zo'n dag op het strand wordt je best wel slaperig.
Het weekend is veel te snel voorbij gegaan, maar we hebben er van genoten.
Willem-Jan en Barbara, bedankt voor jullie gastvrijheid. We hebben een heerlijk weekend gehad en we vonden het fantastisch om jullie weer te zien. Volgende keer weer bij ons;)
Verder lekker rustig aan gedaan, beetje op de laptop, lezen, spelen met de honden. Heerlijk gewoon even helemaal niets.
's Middags gezellig met zijn allen gegeten en daarna op weg naar St. Augustine dit is het oudste stadje in Amerika.
We zijn begonnen bij Flagler College, een schitterend gebouw waar we ook even een klein kijkje binnen hebben genomen, daarna heerlijk door de straatjes van St. Augustine geslentert. Hier en daar even een winkeltje in om te kijken, maar ook voor de verkoeling, want het is weer lekker warm vandaag.
Tijd voor een drankje en terwijl we met onze flesjes drinken door de straten liepen werd de lucht weer helemaal donker en begon het te regen. Eerst zachtje, maar daarna toch wel zo hard dat we maar ergens op een overdekt terras zijn neergeploft.
Toen het bijna weer droog was zijn we verder gelopen naar Castillo de San Marcos. Hier kon je een rondleiding krijgen, maar daar hadden we eigenlijk allemaal niet zo'n zin in. Dus zijn we rustig terug gelopen naar de auto en weer terug naar huis gereden.
Hier zijn we lekker met een biertje in de serre gaan zitten en hebben we ons prima vermaakt.
Ook de kinderen vermaken zich prima, het is zo leuk om te zien hoe ze zich vermaken met elkaar, alsof ze elkaar gisteren nog gezien hebben, fantastisch gewoon.
's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een Thais restaurant, echt super (en dat uit de mond van iemand die geen nasi fan is). Als iedereen op deze manier nasi en vlees klaar maakt wil ik dat best wel regelmatig eten. Daarna weer heerlijk aan de borrel in de serre en maar kletsen, want we hebben elkaar genoeg te vertellen.
Rond 02.00u begonnen onze ogen toch wel een beetje dicht te vallen (vooral die van W.J;)) en zijn we maar lekker naar bed gegaan.
Zondagochtend allemaal vroeg op, want we gaan lekker naar het strand om daar van het mooi weer te genieten en te BBQ-en.
Volgens Barbara moet iedereen dat een keer gedaan hebben in Amerika;)
De planning was om 09.00u weg te gaan, maarja sommige mannen hebben gewoon wat meer tijd nodig. We reden dus pas om 09.30 richting stand;)
Alles uit de auto gehaald, tent op gezet, stoeltjes uitgeklapt, ingesmeerd (ondertussen was de vriendin van Barbara ook gearriveerd) en zwemmen maar. Komt iedereen bijna gelijk weer terug lopen want het water is te koud???
Dan maar een potje voetbal voor de mannen, de vrouwen vermaken zich prima onder de tent. Op een gegeven moment zagen we zelfs dolfijnen voorbij zwemmen, hoe gaaf is dat!!
Het mooie weer liet ons alleen een beetje in de steek, want weer werd de lucht helemaal zwart en begon het te regenen en te donderen. Gelukkig zaten we droog onder de tent en ging de onweer meer langs ons heen, anders hadden we de hele boel weer moeten inpakken.
Na nog een paar buitjes was het weer droog en ging de BBQ aan en echt hij stond nog niet goed en wel te branden of het begon weer te regenen.
Maar wij Hollanders laten ons niet afschrikken door een paar regendruppels, dus gewoon blijven zitten waar je zit (al ben je de enige op het strand).
Uiteindelijk is het toch droog geworden en heeft Willem-Jan heerlijke hamburgers gebakken en vooral de ketchup en mayonaise smaakte er heel goed bij;)
Ja het was heerlijk op het strand maar om een uur of drie hebben we de boel opgebroken en zijn we weer lekker naar huis gegaan.
De kids gingen bij thuiskomst gelijk weer op de glijbaan, kan gelijk het zand van ze afspoelen en hebben wij maar een douche gepakt.
We hebben met zijn allen rond een grote bakplaat gezeten en zijn vermaakt door de kok terwijl deze heerlijk eten voor ons klaar maakte. Een vulkaan, SpongeBob, hij kon alles met rijst en groente. Echt vermakelijk, vooral voor de kids.Daarna weer lekker naar huis en nog een afzakkertje gedronken in de serre!!
Maar wat gaat de tijd toch snel, om twaalf uur gaf Willem-Jan aan naar bed te gaan die moest tenslotte de volgende dag weer vroeg de deur uit (watje;))
Dat betekende dus afscheid nemen, want de kans was groot dat wij 's ochtends nog zouden slapen.
Kort daarna zijn we allemaal maar naar bed gegaan, van zo'n dag op het strand wordt je best wel slaperig.
Het weekend is veel te snel voorbij gegaan, maar we hebben er van genoten.
Willem-Jan en Barbara, bedankt voor jullie gastvrijheid. We hebben een heerlijk weekend gehad en we vonden het fantastisch om jullie weer te zien. Volgende keer weer bij ons;)
vrijdag 8 juli 2011
7. Down Town Disney en Palm coast
Vanmorgen een beetje uitgeslapen en op ons gemak gekeken wat we gaan doen, we waren er nl nog niet helemaal uit.
Waterpark, Magic Kingdom, Epcot, Animal Kingdom???? Na alles op internet bekeken te hebben besloten we naar Disney's Quest te gaan, hier zijn we allemaal nog nooit geweest, dus voor iedereen weer een nieuwe ervaring. En met die donkere wolken in de lucht ook een veilige oplossing.
Alleen toen we daar aan kwamen bleek het pas om 11.30u open te gaan en het was 10.15u, wat nu?
Gelukkig is er ook een bioscoop en daar draait Transformers die om 10.30u zou beginnen. Twan had er niet zo'n zin in dus besloot ik met Twan lekker te gaan shoppen en op ons gemak alles te gaan bekijken.
Nou dat shoppen is goed gelukt, Twan is prima geslaagd. In de Lego Store keek hij zijn ogen uit, hij wist niet waar hij moest beginnen. NinjaGo, Star Wars en weet ik veel wat al niet meer.
Uiteindelijk heeft hij toch een keus kunnen maken en heeft hij èèn grote doos en twee kleinere dozen van Star Wars lego gekocht. Met een Big Smile wilde hij de winkel uitlopen toen hij toch nog even bij NinjaGo wilde kijken. Na veel wikken en wegen besloot hij hier twee kleine doosjes van te kopen. Blut maar stralend liep Twan de winkel uit, helemaal in zijn nopjes met zijn aankopen!!
Daarna nog even de de Disney Store in want eigenlijk wilde hij ook nog een dubbel Star Wars zwaard. In de winkel hadden ze gelukkig het zwaard dat Twan graag wilde hebben, maar je kon er ook een zelf samenstellen.
Wij een jonge verkoper aangeschoten die heel lief op aanwijzingen van Twan het legozwaard heeft gemaakt. Toen hij klaar was ik hem vriendelijk bedankt en Twan stond met zijn zwaard te zwaaien. Toen ik zei dat we hem dan maar af moesten rekenen zei hij dat hij toch maar liever die andere wilde hebben. (tuurlijk).
Wij het zwaard weer uit elkaar gehaald, alles netjes terug gelegd en naar de kassa met het andere zwaard.
Twan zijn dag kon niet meer stuk.
Daarna nog even naar Disney Christmas Store om voor iemand kerstballen te scoren. We hebben ons de tandjes gezocht, Twan vond het maar stom een kesrtwinkel midden in de zomer.
Nadat we heel de winkel hadden gehad hadden we nog steeds niet gevonden wat we zochten, maar even vragen dus.
Gelukkig werd mijn uitleg begrepen en.....?????
Na al dat shoppen zijn we terug gelopen richting de bioscoop, hier hebben Twan en ik lekker bij Bongo's wat gegeten en gedronken en na een drie kwartier kwamen de mannen uit de bioscoop, ook zei hadden een goede ochtend gehad.
Ondertussen was het al half twee en tijd om te vertrekken richting Palm Coast. Hier gaan we tot maandag bij vrienden logeren, onderweg nog even bij het Waffel House in Ormond Beach gegeten en bij Willem-Jan langs die heeft hier zijn dierenarsten praktijk. Tegen de assistente gezegd dat we WJ graag wilde spreken ivm het logeren van de Furry Pets. Het was weer goed om elkaar te zien en zijn praktijk ziet er schitterend uit. Dat hebben jullie goed voor elkaar!!
Daarna door naar Barbara en de kids want vooral Tobias zat vol ongeduld op zijn vriend te wachten.
Okk hier was het weer een leuk weer zien en de jongen gingen gelijk lekker gamen en bijkletsen.
Wij ook maar gelijk aan de rose en lekker buiten bijkletsen en al het lekkers en kadootjes uitgedeeld.
Het is weer super gezellig en we hebben tot middernacht zitten kletsen en zijn toen maar ons mandje in gedoken. Piet en Babs moeten morgen nog een ochtendje werken dus die moeten er weer vroeg uit;)
- Posted using BlogPress from my iPhone
Waterpark, Magic Kingdom, Epcot, Animal Kingdom???? Na alles op internet bekeken te hebben besloten we naar Disney's Quest te gaan, hier zijn we allemaal nog nooit geweest, dus voor iedereen weer een nieuwe ervaring. En met die donkere wolken in de lucht ook een veilige oplossing.
Alleen toen we daar aan kwamen bleek het pas om 11.30u open te gaan en het was 10.15u, wat nu?
Gelukkig is er ook een bioscoop en daar draait Transformers die om 10.30u zou beginnen. Twan had er niet zo'n zin in dus besloot ik met Twan lekker te gaan shoppen en op ons gemak alles te gaan bekijken.
Nou dat shoppen is goed gelukt, Twan is prima geslaagd. In de Lego Store keek hij zijn ogen uit, hij wist niet waar hij moest beginnen. NinjaGo, Star Wars en weet ik veel wat al niet meer.
Uiteindelijk heeft hij toch een keus kunnen maken en heeft hij èèn grote doos en twee kleinere dozen van Star Wars lego gekocht. Met een Big Smile wilde hij de winkel uitlopen toen hij toch nog even bij NinjaGo wilde kijken. Na veel wikken en wegen besloot hij hier twee kleine doosjes van te kopen. Blut maar stralend liep Twan de winkel uit, helemaal in zijn nopjes met zijn aankopen!!
Daarna nog even de de Disney Store in want eigenlijk wilde hij ook nog een dubbel Star Wars zwaard. In de winkel hadden ze gelukkig het zwaard dat Twan graag wilde hebben, maar je kon er ook een zelf samenstellen.
Wij een jonge verkoper aangeschoten die heel lief op aanwijzingen van Twan het legozwaard heeft gemaakt. Toen hij klaar was ik hem vriendelijk bedankt en Twan stond met zijn zwaard te zwaaien. Toen ik zei dat we hem dan maar af moesten rekenen zei hij dat hij toch maar liever die andere wilde hebben. (tuurlijk).
Wij het zwaard weer uit elkaar gehaald, alles netjes terug gelegd en naar de kassa met het andere zwaard.
Twan zijn dag kon niet meer stuk.
Daarna nog even naar Disney Christmas Store om voor iemand kerstballen te scoren. We hebben ons de tandjes gezocht, Twan vond het maar stom een kesrtwinkel midden in de zomer.
Nadat we heel de winkel hadden gehad hadden we nog steeds niet gevonden wat we zochten, maar even vragen dus.
Gelukkig werd mijn uitleg begrepen en.....?????
Na al dat shoppen zijn we terug gelopen richting de bioscoop, hier hebben Twan en ik lekker bij Bongo's wat gegeten en gedronken en na een drie kwartier kwamen de mannen uit de bioscoop, ook zei hadden een goede ochtend gehad.
Ondertussen was het al half twee en tijd om te vertrekken richting Palm Coast. Hier gaan we tot maandag bij vrienden logeren, onderweg nog even bij het Waffel House in Ormond Beach gegeten en bij Willem-Jan langs die heeft hier zijn dierenarsten praktijk. Tegen de assistente gezegd dat we WJ graag wilde spreken ivm het logeren van de Furry Pets. Het was weer goed om elkaar te zien en zijn praktijk ziet er schitterend uit. Dat hebben jullie goed voor elkaar!!
Daarna door naar Barbara en de kids want vooral Tobias zat vol ongeduld op zijn vriend te wachten.
Okk hier was het weer een leuk weer zien en de jongen gingen gelijk lekker gamen en bijkletsen.
Wij ook maar gelijk aan de rose en lekker buiten bijkletsen en al het lekkers en kadootjes uitgedeeld.
Het is weer super gezellig en we hebben tot middernacht zitten kletsen en zijn toen maar ons mandje in gedoken. Piet en Babs moeten morgen nog een ochtendje werken dus die moeten er weer vroeg uit;)
 |
| Hé, een attractie zonder wachtrij;) |
- Posted using BlogPress from my iPhone
donderdag 7 juli 2011
6. SeaWorld - WonderWorks
Vanmorgen de wekker maar om 07.00u gezet, want we gaan naar SeaWorld en daar willen we op tijd zijn. En dat is gelukt, om 08.45 reden we het parkeerterrein op en eenmaal in Seaworld moesten we nog een paar minuten wachten voordat we "echt" losgelaten werden;)
Na het volkslied (toch mooi om te zien dat er mensen zijn die bij het horen hiervan in de houding gaan staan) mochten we echt naar binnen. De hele stroom mensen ging als één massa richting Manta, de nieuwste rollercoaster in SeaWorld. Ook wij sloten ons achter in de rij aan (die nu nog maar 10 minuutjes duurde)
Voor we het wisten vlogen we op ons buik door de lucht, wat een SUPER ervaring is dit, zo gaaf. De adrenaline schoot door mijn lijf, geweldig!!
We waren allemaal zeer enthousiast en eigenlijk wilde we gelijk nog een keer, maar eenmaal weer beneden zagen we dat de wachttijd ondertussen al een uur was, dan maar naar Kraken, de andere rollercoaster.
Ook hier waren we snel aan de beurt en ook deze rollercoaster blijft erg gaaf om te doen.
Twan ging helemaal los en bleef maar roepen dat hij nog wel een keer wilde, maar aangezien het weer een hele warme benauwde dag was, was het weer tijd voor verkoeling. Dus op naar Atlanta, hier hadden Chris en ik mazzel, we waren de enige die er saoked uitkwamen;) terwijl de rest alleen maar een paar spatjes hadden opgelopen.
De rest van de dag hebben we lekker rondgewandeld en zijn we naar One Ocean (show met orka's) en Bleu Horizon (show met dolfijnen) gegaan. Hier hebben we weer heerlijk van zitten genieten, al moet ik wel zeggen dat de Orka show niet meer is wat het geweest is. En ja, ik weet dat ze er niet meer bij in het water mogen en het blijft allemaal knap wat ze de dieren allemaal kunnne laten doen, maat toch....ik mis iets.
Rond half drie zaten we er allemaal wel een beetje doorheen en besloten we naar Wet 'n Wild te gaan, zodat we weer wat verkoeling zouden krijgen.
Eenmaal in de auto werd de lucht git zwart en tegen de tijd dat we de inrit bij Wet 'n Wild op wilde rijden begon het ook te onweren.
Changing Plans, we gaan naar WonderWorks, daar wilden we toch nog naar toe en daar loop je tenminste droog.
Nou en dat bleek een goede keus, want het dondert en het bliksemt en het komt met bakken uit de hemel (helaas geen bier), dus een klein sprintje trekken en dan zijn we er.
En wie had er weer mazzel, ik natuurlijk, want ik verloor onderweg mijn slipper en moest dus terug. Waar iedereen aardig nat was, was ik weer soaked;))
Gelukkig hebben ze in WonderWorks een simulator waarin een Hurricane nagebootst wordt, dus daarna was ik weer iets droger.
We hebben ons prima vermaakt, Max en Chris hebben op het spijkerbed gelegen, we hebben een aardbeving meegemaakt, voor astronaut gespeeld enzo is er nog veel meer te doen en te beleven. Aan het einde van de rit hebben we met zijn allen nog een potje lasergame met een andere groep gedaan. Jeetje wat is dat lachen en schrikken, maar wel erg leuk om te doen.
Rond 18.00u zijn we richting huis gegaan en bij thuiskomst zijn de jongens lekker het zwembad in gedoken en hebben wij lekker met een roseetje buiten gezeten.
's Avonds nog lekker bij de Outback gegeten en voor je het weet is er weer een dag voorbij.
Wat onze huisdieren betreft, daar heb ik gisteravond om 11 uur nog voor gebeld.
Vraagt die man aan mij of ze groot of klein zijn, nou GROOT natuurlijk en ook klein trouwens.
Volgens de mijnheer aan de andere kant van de lijn was het geen kakkerlak maar een familie hiervan die in de palmbomen leeft.
Weet je, dat interesseerd mij geen ene R..T, al was het familie van Obama en kwamen ze uit het Witte Huis, We-Moeten-Die Beesten-Niet!!!
Nou dat heb ik wel duidelijk gekregen, want vandaag is er weer gespoten en hebben we menig beestje liggend op zijn rug terug gevonden.
Dit was het dan voorlopig weer , maar zal vast worden vervolgd!!
Na het volkslied (toch mooi om te zien dat er mensen zijn die bij het horen hiervan in de houding gaan staan) mochten we echt naar binnen. De hele stroom mensen ging als één massa richting Manta, de nieuwste rollercoaster in SeaWorld. Ook wij sloten ons achter in de rij aan (die nu nog maar 10 minuutjes duurde)
Voor we het wisten vlogen we op ons buik door de lucht, wat een SUPER ervaring is dit, zo gaaf. De adrenaline schoot door mijn lijf, geweldig!!
We waren allemaal zeer enthousiast en eigenlijk wilde we gelijk nog een keer, maar eenmaal weer beneden zagen we dat de wachttijd ondertussen al een uur was, dan maar naar Kraken, de andere rollercoaster.
Ook hier waren we snel aan de beurt en ook deze rollercoaster blijft erg gaaf om te doen.
Twan ging helemaal los en bleef maar roepen dat hij nog wel een keer wilde, maar aangezien het weer een hele warme benauwde dag was, was het weer tijd voor verkoeling. Dus op naar Atlanta, hier hadden Chris en ik mazzel, we waren de enige die er saoked uitkwamen;) terwijl de rest alleen maar een paar spatjes hadden opgelopen.
De rest van de dag hebben we lekker rondgewandeld en zijn we naar One Ocean (show met orka's) en Bleu Horizon (show met dolfijnen) gegaan. Hier hebben we weer heerlijk van zitten genieten, al moet ik wel zeggen dat de Orka show niet meer is wat het geweest is. En ja, ik weet dat ze er niet meer bij in het water mogen en het blijft allemaal knap wat ze de dieren allemaal kunnne laten doen, maat toch....ik mis iets.
Rond half drie zaten we er allemaal wel een beetje doorheen en besloten we naar Wet 'n Wild te gaan, zodat we weer wat verkoeling zouden krijgen.
Eenmaal in de auto werd de lucht git zwart en tegen de tijd dat we de inrit bij Wet 'n Wild op wilde rijden begon het ook te onweren.
Changing Plans, we gaan naar WonderWorks, daar wilden we toch nog naar toe en daar loop je tenminste droog.
Nou en dat bleek een goede keus, want het dondert en het bliksemt en het komt met bakken uit de hemel (helaas geen bier), dus een klein sprintje trekken en dan zijn we er.
En wie had er weer mazzel, ik natuurlijk, want ik verloor onderweg mijn slipper en moest dus terug. Waar iedereen aardig nat was, was ik weer soaked;))
Gelukkig hebben ze in WonderWorks een simulator waarin een Hurricane nagebootst wordt, dus daarna was ik weer iets droger.
We hebben ons prima vermaakt, Max en Chris hebben op het spijkerbed gelegen, we hebben een aardbeving meegemaakt, voor astronaut gespeeld enzo is er nog veel meer te doen en te beleven. Aan het einde van de rit hebben we met zijn allen nog een potje lasergame met een andere groep gedaan. Jeetje wat is dat lachen en schrikken, maar wel erg leuk om te doen.
Rond 18.00u zijn we richting huis gegaan en bij thuiskomst zijn de jongens lekker het zwembad in gedoken en hebben wij lekker met een roseetje buiten gezeten.
's Avonds nog lekker bij de Outback gegeten en voor je het weet is er weer een dag voorbij.
Wat onze huisdieren betreft, daar heb ik gisteravond om 11 uur nog voor gebeld.
Vraagt die man aan mij of ze groot of klein zijn, nou GROOT natuurlijk en ook klein trouwens.
Volgens de mijnheer aan de andere kant van de lijn was het geen kakkerlak maar een familie hiervan die in de palmbomen leeft.
Weet je, dat interesseerd mij geen ene R..T, al was het familie van Obama en kwamen ze uit het Witte Huis, We-Moeten-Die Beesten-Niet!!!
Nou dat heb ik wel duidelijk gekregen, want vandaag is er weer gespoten en hebben we menig beestje liggend op zijn rug terug gevonden.
Dit was het dan voorlopig weer , maar zal vast worden vervolgd!!
woensdag 6 juli 2011
5. Hollywood Studios
Vandaag is het heet, héél heet. Het zweet loopt bij iedereen in straaltjes van zijn rug en ik moet zeggen dat ik daar nog geen last van heb gehad de afgelopen dagen. Het is bewolkt en ontzettend benauwd en ons drinken is niet aan te slepen.
Maar toch wagen wij ons deze hitte in om een dag door te brengen in Hollywood Studios;)
Om half 10 arriveren wij daar en gaan als eerste een fastpass halen voor Aerosmith om daarna in de rij te gaan staan bij de Tower of Terror. De wachtijd is hier 60 minuten, maar met een half uur staan we al weer buiten en hebben we de atractie gehad. Twan zag hier wel een beetje tegenop, maar vond hem prima te doen!
Daarna zijn we even lekker wezen snacken en hebben we weer liters vocht naar binnen gewerkt tot het tijd was om naar Aerosmith te gaan.
Daarna hebben we op ons gemak het hele park rondgewandeld, af en toe een atractie in, of een winkeltje voor verkoeling;)
Twan wilde heel graag in Toy Story, maar ook hier stond een rij van een uur. Met de Tower of Terror nog in gedachten gingen wij de rij in, om er achter te komen dat je soms ook echt gewoon ruim een uur in de rij staat. Zeker als er ook nog eens een technische storing is:(
Maar we stonden lekker koel, ik kreeg het op een gegeven moment zelfs koud (oké ik ben een kou kleum). En we hebben genoten van de atractie!!
Rond half 4 waren we het allemaal wel een beetje zat en zijn we lekker naar de villa gegaan. Binnen 5 minuten lagen er al drie in het water "HEERLIJK".
Een hoop gespetter en gespat en vooral veel gestoei, ja iedereen vermaakt zich prima.
Om een uur of half 6 zijn Redemer, Chris en ik in de auto gestapt op weg naar de Millenium Mall. Ik wilde hier graag nog een keer rondkijken en Chris en Redmer hadden ook nog wel wat nodig.
Max en Twan bleven lekker in de villa en we zouden op de terugweg wat te eten meebrengen zodat ze niet meer weg hoefden.
Ik kan jullie zeggen dat we redelijk geslaagd zijn, overhemden, broeken (kort en lang), een vest, slippers, polo's, ja de creditcard heeft zijn werk goed gedaan.
Op de terugweg konden we niet echt iets te eten vinden, dus hebben we de jongen opgehaald en zijn we naar Sizzlers gegaan.
En zo is er weer een heerlijke maar erg warme dag voorbij.
Morgen staat SeaWorld op de planning, maar jullie weten het. Het kan altijd veranderen.
Wat betreft onze huisdieren; de pestcontrol is diezelfde dag nog langs geweest om te spuiten er liggen er idd een paar dood hier en daar, maar we zien er nog genoeg rondlopen brrrr.
We hebben zelf ook een spuitbus gekocht en geloof me, zodra we er een zien is die de pineut.
Jordi Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag. 18 jaar man, op naar je rijbewijs;) Maak er een gezellige dag van met iedereen en wij drinken er hier wel een biertje op. Nou ja Max een cola want die mag hier geen bier hahaha.
Maar toch wagen wij ons deze hitte in om een dag door te brengen in Hollywood Studios;)
Om half 10 arriveren wij daar en gaan als eerste een fastpass halen voor Aerosmith om daarna in de rij te gaan staan bij de Tower of Terror. De wachtijd is hier 60 minuten, maar met een half uur staan we al weer buiten en hebben we de atractie gehad. Twan zag hier wel een beetje tegenop, maar vond hem prima te doen!
Daarna zijn we even lekker wezen snacken en hebben we weer liters vocht naar binnen gewerkt tot het tijd was om naar Aerosmith te gaan.
Daarna hebben we op ons gemak het hele park rondgewandeld, af en toe een atractie in, of een winkeltje voor verkoeling;)
Twan wilde heel graag in Toy Story, maar ook hier stond een rij van een uur. Met de Tower of Terror nog in gedachten gingen wij de rij in, om er achter te komen dat je soms ook echt gewoon ruim een uur in de rij staat. Zeker als er ook nog eens een technische storing is:(
Maar we stonden lekker koel, ik kreeg het op een gegeven moment zelfs koud (oké ik ben een kou kleum). En we hebben genoten van de atractie!!
Rond half 4 waren we het allemaal wel een beetje zat en zijn we lekker naar de villa gegaan. Binnen 5 minuten lagen er al drie in het water "HEERLIJK".
Een hoop gespetter en gespat en vooral veel gestoei, ja iedereen vermaakt zich prima.
Om een uur of half 6 zijn Redemer, Chris en ik in de auto gestapt op weg naar de Millenium Mall. Ik wilde hier graag nog een keer rondkijken en Chris en Redmer hadden ook nog wel wat nodig.
Max en Twan bleven lekker in de villa en we zouden op de terugweg wat te eten meebrengen zodat ze niet meer weg hoefden.
Ik kan jullie zeggen dat we redelijk geslaagd zijn, overhemden, broeken (kort en lang), een vest, slippers, polo's, ja de creditcard heeft zijn werk goed gedaan.
Op de terugweg konden we niet echt iets te eten vinden, dus hebben we de jongen opgehaald en zijn we naar Sizzlers gegaan.
En zo is er weer een heerlijke maar erg warme dag voorbij.
Morgen staat SeaWorld op de planning, maar jullie weten het. Het kan altijd veranderen.
Wat betreft onze huisdieren; de pestcontrol is diezelfde dag nog langs geweest om te spuiten er liggen er idd een paar dood hier en daar, maar we zien er nog genoeg rondlopen brrrr.
We hebben zelf ook een spuitbus gekocht en geloof me, zodra we er een zien is die de pineut.
Jordi Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag. 18 jaar man, op naar je rijbewijs;) Maak er een gezellige dag van met iedereen en wij drinken er hier wel een biertje op. Nou ja Max een cola want die mag hier geen bier hahaha.
Abonneren op:
Posts (Atom)