12. Bush Gardens

Vandaag laten we de villa achter ons en gaat het rondreizen beginnen, Twan zat er gisteren al een beetje doorheen en had het idee dat de vakantie er op zat.
Dat is gelukkig niet zo we hebben nog genoeg dagen om te genieten en van alles te beleven.

Rond 08.45u reden we weg bij de villa richting Tampa, we gaan een dagje doorbrengen in Bush Gardens één van onze favoriete parken.
Rond tienen kwamen we bij het park aan, het was al lekker druk en enorm warm.
Bij binnenkomst maar gelijk naar de Cheetah Hunt, maar hier stond al een rij van dik een uur. Dus de rij weer uit en een Quick Queue gekocht, dit is een kaartje waarmee je alle attracties één keer mag doen zonder dat je ervoor in de rij hoeft te staan.

Dus weer terug naar Cheetah Hunt, het poortje door, de rij voorbij, oh wat is dat leuk, je loopt gewoon een uur wachtende mensen voorbij;)
We waren dus snel aan de beurt. Wat Cheetah Hunt zelf betreft; hij is leuk, hij gaar snel, maar ik vind hem niet bijzonder, er zijn genoeg rollercoasters die ik vele malen leuker vind. Toen wij uit de Cheetah kwamen was de wachttijd opgelopen naar 160 minuten, het moet toch niet gekker worden.

Maar met zo'n Quick Queue is iedere rij te trotseren en dat hebben we dan ook met opgeheven hoofd gedaan;) Ik denk dat we vandaag bij elkaar wel zo'n 5 á 6 uur wachten hebben ontlopen, een aanrader dus!

Om half 5 hadden we het allemaal wel gezien en waren we lekker gaar, tijd om op zoek te gaan naar ons hotel in Crystal River.
Maar eerst nog even wat eten bij het HardRock Café in Tampa, deze zat in het HardRock Hotel.
Zo kwam het dus dat we door het casino van het hotle naar het café moesten, je  had die ogen van de jongens moeten zien. Vooral Twan kwam ogen te kort, lachen joh!!
Alleen het café was dicht want er kwam iemand optreden en je moest kaartjes hebben om naar binnen te mogen. En die hadden wij niet, dus dan maar de winkel in om een Hurricane glas van Tampa te scoren, mijn verzameling moet natuurlijk wel uitgebreid worden. 
Twan heeft nog een keykoord gescoord en Chris een flesopener in de vorm van....inderdaad een gitaar.

Daarna naar Crystal River, dit was nog ongeveer anderhalf uur rijden. Nadat we eenmaal op de goede weg zaten (de Doos Doos kent niet alle wegen) was het eigenlijk één saaie rechte weg met om de 30 kilometer een tolpoort. Wel nog een hert langs de weg gezien!!
Naar het hotel moesten we ook even zoeken, maar na de weg gevraagd te hebben bleek het heel makkelijk, gewoon een stukje verder doorrijden.
Wij dachten al dat het afgebroken was want bij bestemming bereikt van doos doos lag een stuk braak liggend terrein;)

Ingecheckt, de kamer bekeken, een extra bed laten plaatsen en op naar de Burger King. Hier allemaal even een snelle snack en via de winkel terug naar het hotel.

Nu ik dit aan het typen ben liggen de jongen al in bed en is Redmer wat aan het rommelen.
Ik ga ook lekker mijn bedje in, dus wat mij betreft welterusten en voor jullie goedemorgen.
Morgen staan de Manatees op het programma, allemaal duimen graag!!